شبی که می‌گذرد با تو بی‌کران خوش‌تر که پای‌بند تو، وارسته از زمان خوش‌تر برای مستی و دیوانگی، می و افیون خوش‌اند هر دو و چشمت ز هر دوان خوش‌تر ز گونه و لب تو، بوسه بر کدام زنم که خوش‌تر است از آن و این از آن خوش‌تر ستاره و گل و آیینه و تو، جمله خوش اید ولی تو از همگان میانشان خوش‌تر خوشا جوانی‌ات از چشمه‌های روشن جان خوشا! که جان جوان از تن جوان خوش‌تر درآ، به چشم من ای شوکت زمینی تو به جلوه از همه خوبان آسمان خوش‌تر مرا صدا بزن آه ! ای مرا صدا زدنت هم از ترنم بال فرشتگان خوش‌تر خوش است از همه با هر زبان روایت عشق ولی روایت ِ آن چشم مهربان خوش‌تر ز عشق‌های جوانی، عزیزتر دارم تو را، که گرمی خورشید در خزان خوش‌تر