⛧ چه معشوقی ست مهتابی که عاشق در زمین دارد چه خوشبخت است مردابی که مهتابی چنین دارد تماشایش مرا باخود رساند از کفر تا ایمان خداوندی که او را آفریدَست آفرین دارد ازین ها بگذریم ای ماه ! می دانم نمیدانی دلم چندیست با یاد تو عشقی آتشین دارد تو شهبانوی ملک لامکان هایی که دیدارت حصاری بی گمان محکمتر از دیوار چین دارد نمی دانم بگویم یا نگویم گرچه می دانم لبانت پاسخی دندان شکن درآستین دارد زمانی دین و دل سرمایه این مرد تنها بود به یغما برده ای ، اکنون نه دل دارد نه دین دارد