. لحظه‌ی بیدارینجمه صالحی "آدم‌ها نباید بی‌جهت صحبت کنند، بی‌دلیل، تحلیل کنند، بی‌حساب، رفتار کنند، بی‌منطق درست، قضاوت کنند و..." شاید بارها این جملات را شنیده‌ایم اما عجیب در ورطه‌ی عمل، لنگ می‌زنیم! در طول زندگی، چه بسیار زمان‌هایی که دچار این گرفتاری می‌شویم و هر آنچه در ذهن خود در مورد دیگران، بافته بودیم، شکافته می‌شود! یا حتی بر خلاف تصور، دوخته می‌شود! مثلا آدمی را پر تلاش می‌بینیم و گمان می‌کنیم در پس تلاشش آرامش خاطری دست‌نیافتنی است غافل از آن‌که وقتی از اوضاع زندگی‌اش می‌گوید تازه متوجه سختی‌های سر راهش می‌شویم! یا ظاهر یک فرد را سالم و قوی می‌بینیم اما وقتی می‌شنویم با وجود تومور مغزی این‌قدر قوی و محکم، فعالیت می‌کند و درد را شریک همراهش می‌داند، چقدر خجالت می‌کشیم از تصویرسازی نادرست ذهن! انگار شرم وجودمان را فرا می‌گیرد و دیگر جرأت نداریم از سردرد جزئی یا بیماری مقطعی خودمان صحبت کنیم! در مورد اثر کلمات می‌گفت و زخم‌زبان‌هایی که شنیده بود! این واژه‌های بی‌حجم و سیال در فضا و به ظاهر بی‌اثر، چنان خطی بر پیشانی زندگی‌اش کشیده بود که شاید تا ابد اثرش باقی بماند! چقدر در این اثرگذاری و نقش واژه‌ها دقت داریم؟ دیروز که از تومور مغزی‌اش برایم گفت و از ماجراهایی که در این سال‌ها برایش اتفاق افتاده، از نابینا شدنش و گرفتاری‌های ریز و درشت زندگی‌اش، چقدر عذاب وجدان داشتم که سال‌ها او را دیده‌ بودم اما متوجه‌اش نبودم! حتی گاهی در مورد برخی از رفتارهایش، قضاوت هم کرده بودم! کاش تا دیر نشده فرصت جبران بیابیم! کاش این تلنگرها ما را از خواب غفلت بیدار کند، از بی‌توجهی و بی‌خبری نسبت به اعمال‌ خود، قبل از فرا رسیدن سفر آخرت! چه زیبا گفتند رسول مهربانی‌ها۱*و به نقلی مولای متقیان۲* علیهما‌السلام:《«النَّاسِ نِیَامٌ فَإِذَا مَاتُوا انْتَبَهُوا»/مردم خوابند و وقتی می‌میرند، بیدار خواهند شد.》 ➖➖ *۱ قال رسول الله، ورّام بن أبی فراس، تنبیه الخواطر و نزهة النواظر، ج 1، ص 150، مکتبة فقیه، قم، 1410 ق. *۲قال علی علیه السلام،شریف الرضی، محمد بن حسین، خصائص الأئمة ع (خصائص أمیر المؤمنین ع)، محقق، مصحح، امینی، محمد هادی‏، ص 112، مشهد، آستان قدس رضوی، چاپ اول، 1406ق. @AFKAREHOWZAVI