. مکان ✍مریم حمیدیان از غروب همه تلاشم را کردم برنامه‌ها طوری پیش بروند که بچه‌ها زودتر آماده خواب شوند. مدتی است شب‌ها زود که نه، اصلا نخوابیده‌ام. دغدغه‌های زنانه‌ خواب را از چشمانم برده است. با همه تدابیرم دخترها نیم ساعت زودتر خوابیدند. آخيش جان‌داری گفتم و خود را رها کردم در رختخواب. مثل همیشه به تله افتادم. یکی از کانال‌های مهمم را چک کردم. رئیس جبهه اصلاحات که زن هم هست، با افتخار از عمل کردن پزشکیان به یکی از وعده‌هایش یعنی معرفی وزیر زن خبر داده است و تلویحا از مجلس خواسته رای اعتماد بدهد تا چهارمین وزیر زن دنیا در سال میلادی، در حوزه مهم زیر ساخت باشد! درسالهای اخیر تامین مسکن مهم‌ترین دغدغه دولت‌ها بوده‌است. وعده‌های انتخاباتی زیادی برای ساخت خانه داده‌اند. آنچه مورد غفلت مانده، توجه به مطالبات شاغلان در خانه است. یعنی کسانی که بیشترین وقت خود را با مسئولیت‌های مهمی مثل خانه‌داری و فرزند‌داری در خانه می‌گذرانند. لابد اگر زنی وزیر راه و شهرسازی باشد، فریاد لطافت‌های محبوس زنانه در خانه‌های قوطی کبریتی است. شاید او بهتر از همه می‌داند آنچه دولت‌ها وعده می‌دهند، مسکن نیست، مکان است! شاید او برود و فریاد خاموش ما خانه‌داران بی‌خانه را به مردها بگوید. دخترها پهلو به پهلو می‌شوند. هنوز انرژی کودکانه‌شان تخلیه نشده. فضایی برای جست و خیز ندارند. اکثر بازی‌هایمان هم نشستنی است تا طبقات دیگر هم اذیت نشوند. فرضیات ذهنم را دنبال می‌کنم. به امید زنی که مشکلات من را زندگی کرده باشد می‌گردم. تفکرات و سوابق کاریش را جست‌ و جو می‌کنم. با گروهی از مدیران شهری، نامه‌ای به رئیس جمهور داده‌ و دوازده پیشنهاد برای بازار مسکن مطرح کرده از جمله کوچک سازی! نگاهی به کودکانم می‌کنم. دلم برای کودکی و آینده‌شان می‌سوزد. منزلشان چقدر باید کوچکتر شود؟ چشم می‌اندازم به محل سکونتمان! ۸۵ متر در طبقه سوم، بدون حیاط، بدون باغچه، بدون فضایی برای زندگی، حتی بدون یک بند رخت در آفتاب! اینها نیازهای جسممان است. دقیق‌تر بخواهم بگویم روح زنانه‌ام حوض آبی‌رنگی می‌خواهد که کنار شیر آب کوچکش خستگی‌ها را بشوید. دخترانم دورش بدو بدو کنند. هندوانه عقب موتور مرد خسته از کار را بیندازم داخلش. دوست دارم موهای من و دخترها بدور از نگاه غریبه‌ها آفتاب بخورد. روح زنانه‌ام زندگی می‌خواهد. من خانه‌دارم و بیش از هرچیز خانه‌ای می‌خواهم که دیوارهایش مرا نخورد! اما آن وزیر معرفی شده زن، از الزامات خانه‌داری چیزی نگفته. توی نامه‌اش به رئیس جمهور حرف از زن نزده، ننوشته چون خانه‌ها زندان است، فرزندآوری کم شده. خیلی راحت به سبک مردها نوشته اندازه خانوارها کوچک شده و لازم است، واحدهای مسکونی مساحتشان کمتر شود! شاید ذوق رئیس جبهه اصلاحات از معرفی زن برای وزارت راه و شهرسازی، نمایش زنی در قامت وزارت است. وگرنه بعید است روح زنانه در ایشان نمرده باشد و مکان را خانه بنامد! @AFKAREHOWZAVI