به نام خدا #یادداشت #عاشورا اشعاری که مداحان در مراسم عزاداری می‌خوانند، مستقیم بر روحیه‌ی مخاطبان اثر دارد. اگر اشعار، اشعاری مرده و بی‌روح و دور از روح نهضت عظیم حسین(علیه السلام) باشد، عزادار را هم به حاشیه خواهد برد و نمی‌گذارد روح عزادار، رشد کند. اما اگر مداح، شعری آهنگین، وزین، حماسی و حاوی پیام عاشورایی بخواهد، مردم را نیز رشد خواهد داد و آنان را حماسی خواهد کرد. خواندن اشعاری که کلماتی مثل «طفل صغیر، نوجوان اکبرم، رأس بریده» و ... دارد، یا از سر تنگی قافیه شاعر را به استفاده از کلمات نامأنوس عربی کشانده یا نفهمیده که بچه‌های خاندان اهل بیت(علیهم السلام) به اندازه‌ی هزاران مغز معمولی، می‌فهمند. به قول شهید مطهری: «اگر می‏خواهيم‏ به خودمان ارزش بدهيم، اگر می‏خواهيم به عزاداری حسين بن علی(علیهما السلام) ارزش‏ بدهيم، بايد فكر كنيم كه اگر حسين بن علی امروز بود و خودش می‏گفت برای‏ من عزاداری كنيد، می‏گفت چه شعاری بدهيد؟ آيا می‏گفت بخوانيد: «نوجوان اكبر من» يا می‏گفت بگویيد: «زينب مضطرم الوداع، الوداع»، چيزهايی كه من(امام حسين) در عمرم هرگز به اينجور شعارهای پست و كثيف ذلت‌آور تن ندادم و يك كلمه از اين حرفها نگفتم؟! اگر حسين بن‏ علی بود، می‏گفت اگر می‏خواهی برای من عزاداری كنی، برای من سينه و زنجير بزنی، شعار امروز تو بايد فلسطين باشد. شمر امروز موشه دايان است. شمر هزار و سيصد سال پيش مرد، شمر امروز را بشناس». برای نمونه، مداحی سیدرضا نریمانی را که فضای نزدیک ظهور را ترسیم می‌کند، به عنوان مداحی عالی ودرجه‌ی یک با شعری درجه‌ی یک و حماسی، به حضور شما مخاطبان عزیز تقدیم می‌کنم.