📌سوره مبارکه اخلاص از احکام فطرت، و نسبت حق تعالی است
🔰حضرت امام خمینی رحمه الله علیه
💢بدان که از فطرتهایی که فطر النّاس علیها، فطرت تنفر از نقص است، و انسان از هر چه متنفر است، چون در او نقصانی و عیبی یافته است از آن متنفر است. پس، عیب و نقص مورد تنفر فطرت است، چنانچه کمال مطلق مورد تعلق آن است.
💢پس، متوجه إلیه فطرت باید «واحد» و «احد» باشد، زیرا که هر کثیر و مرکبی ناقص است، و کثرت بی محدودیت نشود، و آنچه ناقص است مورد تنفر فطرت است، نه توجه آن،
💢پس، از این دو فطرت، که فطرت تعلق به کمال و فطرت تنفر از نقص است، توحید نیز ثابت شد. بلکه استجماع حق جمیع کمالات را و خالی بودن ذات مقدّس از جمیع نقایص نیز ثابت گردید.
💢و سوره مبارکه «توحید» که نسبت حق جلّ و علا را بیان می فرماید (به حسب فرموده شیخ بزرگوار ما روحی فداه) از هویّت مطلقه که متوجّه إلیه فطرت است و در صدر سوره مبارکه به کلمه مبارکه «هو» اشاره به آن شده است، برهان بر شش صفتی است که در دنباله آن مذکور است،
💢زیرا که چون ذات مقدسش هویت مطلقه است
1⃣ و هویت مطلقه باید کامل مطلق باشد، و الا هویت محدوده است، پس مستجمع جمیع کمالات است، پس «الله» است.
2⃣و در عین استجماع جمیع کمالات بسیط است، و الا هویت مطلقه نخواهد شد، پس «احد» است، و لازمه احدیت واحدیت است.
3⃣و چون هویت مطلقه مستجمعه همه کمالات از جمیع نقایص، که منشأ همه برگشت به #ماهیت نماید، مبراست، پس آن ذات مقدس «#صمد» است و میان تهی نیست.
4⃣و چون هویت مطلقه است، چیزی از او تولید و منفصل نشود
5⃣و او نیز از چیزی منفصل نگردد،
💢بلکه او مبدأ همه اشیاست و مرجع تمام موجودات است، بدون انفصال که مستلزم نقصان است.
6⃣و هویت مطلقه نیز کفوی ندارد، زیرا که در صرف کمال، تکرار تصور نشود.
💢پس، سوره مبارکه از احکام فطرت، و نسبت حق تعالی است.
📚چهل حدیث؛ حدیث یازدهم(فطرت)
#در_مدرسه_امام_خمینی
@almorsalaat