📌جهانبينى توحیدی اسلامى در بیان شهید مطهری
🌀جهانبينى اسلامى، جهانبينى توحيدى است. توحيد در اسلام به #خالص_ترين_شكل و پاكترين طرز بيان شده است.
🌀از نظر اسلام خداوند مثل و مانند ندارد: «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ». خدا شبيه چيزى نيست و هيچ چيزى را نتوان به خداوند تشبيه كرد خداوند بىنياز مطلق است، همه به او نيازمندند و او از همه بىنياز است: «أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ».
🌀خدا به همه چيز آگاه است و بر همه چيز تواناست: «إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» ... أَنَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» او در همه جا هست و هيچ جا از او خالى نيست. بالاى آسمان و قعر زمين با او يك نسبت دارد. به هر طرف كه بايستيم رو به او ايستادهايم: «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ».
🌀و از مكنونات قلب و از خاطرات ذهن و نيّتها و قصدهاى همه آگاه است: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ» از رگ گردن انسان به انسان نزديكتر است: «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ» .
🌀او مجمع كمالات است و از هر نقصى منزّه و مبرّاست: «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى» . او جسم نيست و به چشم ديده نمىشود: «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ» .
🌀از نظر جهانبينى توحيدى اسلامى، جهان يك آفريده است و با عنايت و مشيّت الهى نگهدارى مىشود، اگر لحظهاى عنايت الهى از جهان گرفته بشود نيست و نابود مىگردد. جهان به باطل و بازى و عبث آفريده نشده است، هدفهاى حكيمانه در خلقت جهان و انسان در كار است، هيچ چيزى نابجا و خالى از حكمت و فايده آفريده نشده است. نظام موجود، نظام احسن و اكمل است. جهان به عدل و به حق برپاست.
🌀نظام عالم بر اساس اسباب و مسبّبات برقرار شده است و هر نتيجهاى را از مقدّمه و سبب مخصوص خودش بايد جستجو كرد. از هر نتيجه و سبب، تنها نتيجه و مسبّب مخصوص خود آن را بايد انتظار داشت.
🌀نيروى عقل و انديشه انسان كه بر خلاف حواس، تنها به ظواهر قناعت نمىكند و شعاع خويش را تا درون سراپرده هستى نفوذ مىدهد، حكم مىكند كه هستى نمىتواند منحصر و محدود به اين امور محدود و متغيّر و نسبى و مشروط و نيازمند بوده باشد.
🌀اين سراپرده هستى كه در مقابل خويش مىبينيم در مجموع به خود ايستاده است و تكيه به خويشتن دارد. ناچار حقيقت نامحدود و پايدار و مطلق و غير مشروط و بىنياز كه تكيهگاه همه هستيها مىباشد و در همه ظروف و همه زمانها حضور دارد، موجود است و اگر نه سراپرده هستى نمىتوانست روى پاى خود بايستد، يعنى اساسا سراپرده هستى در كار نبود، عدم و نيستى محض در كار بود.
🌀قرآن كريم خداوند را با صفاتى از قبيل «قيّوم»، «غنى» و #صمد ياد مىكند و به اين وسيله يادآورى مىكند كه سراپرده هستى نيازمند به حقيقتى است كه «قائم» به آن حقيقت باشد. آن حقيقت، تكيهگاه و نگهدارنده همه چيزهاى محدود نسبى و مشروط است. او بىنياز است، زيرا همه چيز ديگر نيازمند است. او «پر» و كامل (صمد) است، زيرا همه چيز ديگر غير از او از درون خالى است و نيازمند به حقيقتى است كه درون او را از هستى «پر» كند.
🌀قرآن كريم موجودات محسوس و مشهود را «آيات» (نشانهها) مىنامد، يعنى هر موجودى به نوبه خود نشانهاى از هستى نامحدود و از علم، قدرت، حيات و مشيّت الهى مىباشد. از نظر قرآن مجيد سراسر طبيعت مانند كتابى است كه از طرف مؤلّفى دانا و حكيم تأليف شده است و هر سطر بلكه هر كلمهاش نشانهاى از دانايى و حكمت بىمنتهاى مؤلّف خود دارد.
🌀از نظر قرآن هر اندازه بشر با نيروى علم، به شناخت اشياء نائل گردد، بيش از پيش به آثار قدرت و حكمت و عنايت و رحمت الهى واقف مىگردد.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (جهانبينى توحيدى)، ج2، ص: 85 و 91
#پای_درس_استاد #اندیشه_مطهر
@almorsalaat
🎙توضیحات استاد را حتما بشنوید👇👇👇
📌سوره مبارکه اخلاص از احکام فطرت، و نسبت حق تعالی است
🔰حضرت امام خمینی رحمه الله علیه
💢بدان که از فطرتهایی که فطر النّاس علیها، فطرت تنفر از نقص است، و انسان از هر چه متنفر است، چون در او نقصانی و عیبی یافته است از آن متنفر است. پس، عیب و نقص مورد تنفر فطرت است، چنانچه کمال مطلق مورد تعلق آن است.
💢پس، متوجه إلیه فطرت باید «واحد» و «احد» باشد، زیرا که هر کثیر و مرکبی ناقص است، و کثرت بی محدودیت نشود، و آنچه ناقص است مورد تنفر فطرت است، نه توجه آن،
💢پس، از این دو فطرت، که فطرت تعلق به کمال و فطرت تنفر از نقص است، توحید نیز ثابت شد. بلکه استجماع حق جمیع کمالات را و خالی بودن ذات مقدّس از جمیع نقایص نیز ثابت گردید.
💢و سوره مبارکه «توحید» که نسبت حق جلّ و علا را بیان می فرماید (به حسب فرموده شیخ بزرگوار ما روحی فداه) از هویّت مطلقه که متوجّه إلیه فطرت است و در صدر سوره مبارکه به کلمه مبارکه «هو» اشاره به آن شده است، برهان بر شش صفتی است که در دنباله آن مذکور است،
💢زیرا که چون ذات مقدسش هویت مطلقه است
1⃣ و هویت مطلقه باید کامل مطلق باشد، و الا هویت محدوده است، پس مستجمع جمیع کمالات است، پس «الله» است.
2⃣و در عین استجماع جمیع کمالات بسیط است، و الا هویت مطلقه نخواهد شد، پس «احد» است، و لازمه احدیت واحدیت است.
3⃣و چون هویت مطلقه مستجمعه همه کمالات از جمیع نقایص، که منشأ همه برگشت به #ماهیت نماید، مبراست، پس آن ذات مقدس «#صمد» است و میان تهی نیست.
4⃣و چون هویت مطلقه است، چیزی از او تولید و منفصل نشود
5⃣و او نیز از چیزی منفصل نگردد،
💢بلکه او مبدأ همه اشیاست و مرجع تمام موجودات است، بدون انفصال که مستلزم نقصان است.
6⃣و هویت مطلقه نیز کفوی ندارد، زیرا که در صرف کمال، تکرار تصور نشود.
💢پس، سوره مبارکه از احکام فطرت، و نسبت حق تعالی است.
📚چهل حدیث؛ حدیث یازدهم(فطرت)
#در_مدرسه_امام_خمینی
@almorsalaat
📌جهانبينى توحیدی اسلامى در بیان شهید مطهری
🌀جهانبينى اسلامى، جهانبينى توحيدى است. توحيد در اسلام به #خالص_ترين_شكل و پاكترين طرز بيان شده است.
🌀از نظر اسلام خداوند مثل و مانند ندارد: «لَيْسَ كَمِثْلِهِ شَيْءٌ». خدا شبيه چيزى نيست و هيچ چيزى را نتوان به خداوند تشبيه كرد خداوند بىنياز مطلق است، همه به او نيازمندند و او از همه بىنياز است: «أَنْتُمُ الْفُقَراءُ إِلَى اللَّهِ وَ اللَّهُ هُوَ الْغَنِيُّ الْحَمِيدُ».
🌀خدا به همه چيز آگاه است و بر همه چيز تواناست: «إِنَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ عَلِيمٌ» ... أَنَّهُ عَلى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ» او در همه جا هست و هيچ جا از او خالى نيست. بالاى آسمان و قعر زمين با او يك نسبت دارد. به هر طرف كه بايستيم رو به او ايستادهايم: «فَأَيْنَما تُوَلُّوا فَثَمَّ وَجْهُ اللَّهِ».
🌀و از مكنونات قلب و از خاطرات ذهن و نيّتها و قصدهاى همه آگاه است: «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا الْإِنْسانَ وَ نَعْلَمُ ما تُوَسْوِسُ بِهِ نَفْسُهُ» از رگ گردن انسان به انسان نزديكتر است: «نَحْنُ أَقْرَبُ إِلَيْهِ مِنْ حَبْلِ الْوَرِيدِ» .
🌀او مجمع كمالات است و از هر نقصى منزّه و مبرّاست: «وَ لِلَّهِ الْأَسْماءُ الْحُسْنى» . او جسم نيست و به چشم ديده نمىشود: «لا تُدْرِكُهُ الْأَبْصارُ وَ هُوَ يُدْرِكُ الْأَبْصارَ» .
🌀از نظر جهانبينى توحيدى اسلامى، جهان يك آفريده است و با عنايت و مشيّت الهى نگهدارى مىشود، اگر لحظهاى عنايت الهى از جهان گرفته بشود نيست و نابود مىگردد. جهان به باطل و بازى و عبث آفريده نشده است، هدفهاى حكيمانه در خلقت جهان و انسان در كار است، هيچ چيزى نابجا و خالى از حكمت و فايده آفريده نشده است. نظام موجود، نظام احسن و اكمل است. جهان به عدل و به حق برپاست.
🌀نظام عالم بر اساس اسباب و مسبّبات برقرار شده است و هر نتيجهاى را از مقدّمه و سبب مخصوص خودش بايد جستجو كرد. از هر نتيجه و سبب، تنها نتيجه و مسبّب مخصوص خود آن را بايد انتظار داشت.
🌀نيروى عقل و انديشه انسان كه بر خلاف حواس، تنها به ظواهر قناعت نمىكند و شعاع خويش را تا درون سراپرده هستى نفوذ مىدهد، حكم مىكند كه هستى نمىتواند منحصر و محدود به اين امور محدود و متغيّر و نسبى و مشروط و نيازمند بوده باشد.
🌀اين سراپرده هستى كه در مقابل خويش مىبينيم در مجموع به خود ايستاده است و تكيه به خويشتن دارد. ناچار حقيقت نامحدود و پايدار و مطلق و غير مشروط و بىنياز كه تكيهگاه همه هستيها مىباشد و در همه ظروف و همه زمانها حضور دارد، موجود است و اگر نه سراپرده هستى نمىتوانست روى پاى خود بايستد، يعنى اساسا سراپرده هستى در كار نبود، عدم و نيستى محض در كار بود.
🌀قرآن كريم خداوند را با صفاتى از قبيل «قيّوم»، «غنى» و #صمد ياد مىكند و به اين وسيله يادآورى مىكند كه سراپرده هستى نيازمند به حقيقتى است كه «قائم» به آن حقيقت باشد. آن حقيقت، تكيهگاه و نگهدارنده همه چيزهاى محدود نسبى و مشروط است. او بىنياز است، زيرا همه چيز ديگر نيازمند است. او «پر» و كامل (صمد) است، زيرا همه چيز ديگر غير از او از درون خالى است و نيازمند به حقيقتى است كه درون او را از هستى «پر» كند.
🌀قرآن كريم موجودات محسوس و مشهود را «آيات» (نشانهها) مىنامد، يعنى هر موجودى به نوبه خود نشانهاى از هستى نامحدود و از علم، قدرت، حيات و مشيّت الهى مىباشد. از نظر قرآن مجيد سراسر طبيعت مانند كتابى است كه از طرف مؤلّفى دانا و حكيم تأليف شده است و هر سطر بلكه هر كلمهاش نشانهاى از دانايى و حكمت بىمنتهاى مؤلّف خود دارد.
🌀از نظر قرآن هر اندازه بشر با نيروى علم، به شناخت اشياء نائل گردد، بيش از پيش به آثار قدرت و حكمت و عنايت و رحمت الهى واقف مىگردد.
📚مجموعه آثار استاد شهيد مطهرى (جهانبينى توحيدى)، ج2، ص: 85 و 91
#المرسلات #استاد_علی_فرحانی
🌐المرسلات، از مقدمات تا اجتهاد
https://eitaa.com/joinchat/912326691Cd7b7696c9b