این عماریون
ایشان در اواخر سال ۱۳۶۴# همراه همرزمانش به زادگاهش برگشت و سعی کرد چند ماهی درس بخواند، ولی طاقت نیاورد، سال ۱۳۶۵# مجددا عازم ها شد. 🍃🌷🍃 ابتدا در «فلق» و سپس در «اخلاص» خدمت کرد و پس از گذراندن مراحل به خرمشهر منتقل شد تا را ببیند. 🍃🌷🍃 در چون 1#، ۴# و ۵# و المقدس ۲ و در «بانه»، «کردستان»، «حلبچه» و «جزیره مجنون» بود و در چون و گروه خدمت کرد. 🍃🌷🍃 اوایل بود و به کربلای ۴ نزدیک می‌شدند. آنهابه عنوان غواصی نوک پیکان بودند و این درست همان چیزی بود که می خواستند. 🍃🌷🍃 همه خوشحال بودند و مراسم و پرشوری بعد از برگزار می‌کردند. دنیا، دنیای دیگری شده بود. 🍃🌷🍃 برادران چنان با فریاد «حسین، حسین» بر سر و سینه می‌زدند که گویا در جلوی چشمانشان سيد الشهدا (ع)🌷 را کرده‌اند»😭 🍃🌷🍃 «ایشان در آن موقع ۱۶ بیشتر نداشت. که شروع شد، لحظه به لحظه در جلوی چشمان خون گرفته‌اش، می‌شدند.💔 🍃🌷🍃
1 مشاهده