داروینیسم از نگاه شهید مرتضی مطهری 🔹داروین خودش اینقدر داروینیست نبود که این افراد که چهارتا کلمه درباره نظریه تکامل (داروینیسم) می‌خوانند، فوراً از خدا و قیامت و همه چیز می‌خواهند بیگانه باشند. 🔸ثانیاً مگر خدا آن وقت خالق ماست که جدّ اعلای ما یک انسانی باشد که آن انسان را خدا دفعتاً آفریده باشد؟ آن به این مطلب ربط ندارد. ما به هرحال مخلوق خدا هستیم. ▪️ قرآن که می‌گوید خدا شما را خلق کرد می‌گوید شما ببینید یک نطفه بودید در رحم، خدا نطفه را علقه کرد و علقه را مضغه کرد، بعد مضغه را تبدیل به عظام کرد، عظام را گوشت پوشاند، چنین و چنان کرد (خلقت). همین خلقت تدریجی ما در رحم مادر و [این که] بعد در بیرون به صورت جنینی هستیم که دائماً بزرگ می‌شود [نشان می‌دهد که‏] در حال خلق شدن هستیم، بلکه به قول عرفا عالم دائماً در حال خلق شدن است. 🔺اگر چنین می‏‌بود که خدا یک دفعه عالم را خلق کرده و- العیاذبالله- کنار رفته و دیگر چیز جدیدی رخ نمی‌دهد، در عالم آب از آب تکان‏ نمی‌خورد، هیچ تغییری پیدا نمی‌شد، ولی این که عالم دائماً در گردش و حرکت است و همه چیزش- از جوهرش و از عرضش- دائماً فانی و حادث می‌شود، این همان معناست که عالم همیشه در حال خلق شدن است. از نظر خالقیت خدا و از نظر توحید، هیچ تفاوتی نمی‌کند که انواع دفعتاً به وجود آمده باشند یا انواع از یکدیگر اشتقاق یافته باشند؛ یعنی نظریه داروین همان اندازه یک نظریه توحیدی است که نظریه غیر داروین توحیدی بوده. 📚 آشنایی با قرآن ج 4 ص 218 🌱اندیشه رضوان در شبکه‌های اجتماعی @andishehrezvan_official