صلی‌الله‌علیک یا کریم آل‌الله یا امام‌حسن‌مجتبی بیان ذره کجا ، شرحِ آفتاب کجا؟ کرم کجا و کراماتِ بی‌حساب کجا؟ کسی که هست گدای کرم کجا برود؟ به غیرِخانه‌یِ پورِ ابوتراب، کجا؟ ز دستِ مهرِ علی غیر لطف کی دیدند؟ جوابِ دستِ محبت کجا؟ طناب کجا؟ چشیده‌اند خلائق به غیر از این دریا چنین محبت و احسان و مهرِ ناب کجا؟ کجا بهشتِ محاسِن که شد نصیب همه محاسنِ شده از خونِ دل خضاب کجا؟ کجا که لشکری عاشق، شوند یارِ کسی هزار دشمن پوشیده در نقاب کجا؟ کنارِ سفره‌ی لطفش همیشه نان خوردند که داد خوبی او را کمی جواب؟ کجا؟ گهی به سَبِّ علی و گهی به ردِ حسن به زعمِ خلق مسلمان شده ثواب کجا؟ ز هر طرف که دلی رنجه شد به خانه رسید حریمِ خانه کجا؟ حرفِ اضطراب کجا؟ برای روضه‌یِ مظلومی‌اش همین کافی‌ست جفایِ جُعده کجا؟ حضرتِ رباب کجا؟ غمی بزرگ از این پیش مجتبی را کشت گذشت خاطرت از این اشاره تا به کجا؟ میانِ کوچه به همراه مادرش باشد... بگو که جان پسر می‌شود کباب، کجا؟ حرم ندارد و شاید صَلاح در این است صَلاحِ کار کجا و منِ خراب کجا؟ #امام_حسن_مجتبی #احمد_رفیعی_وردنجانی @asharahmadrafiei