تازه شعر گفتن را شروع کرده بودم،یادم می آید یک بیت گفته بودم که به نظر خودم خیلی شاهکار بود تو آسمانی و من ریشه در زمین دارم تو کیستی که تو را دوست اینچنین دارم بعد برای یکی از دوستانم خواندم،گفت این که مصرع اولش برای بهمنی است... "تو آسمانی و من ریشه در زمین دارم همیشه فاصله‌ای هست، داد از این دارم" و شعر هیچ وقت کامل نشد،نمی دانم توارد بود یا قبلا شنیده بودم و ناخودآگاهم فریبم داده بود...به هر حال،استاد بهمنی از غزل سرایانی است که من کتابهایش را همیشه کنار دستم دارم و خواندن غزلهایش مرا مبتلا به برق‌گرفتگی می کند،برایشان آرزوی سلامتی دارم. #اعظم_سعادتمند @azam_saadatmand