🔸فصل سوم: قائميت زمينۀ من يظهره اللّهى 🔹ب) غيبت قائم و در پايان ذكر رسالت محمّد صلى الله عليه و آله و ولايت ائمّه و صلوات بر آنها و ذكر مظاهر بيت الحرام و اسماء حسنى و امثال عليا نموده است. » لوح مذكور كه در آخرين روزهاى سال ۱۲۶۴ ه. ق. نگاشته شده است. مبين روشن و آشكارى است كه على محمّد شيرازى به اسلام و ائمّه دوازده گانه كه آخرين آنها حضرت محمّدبن الحسن عسكرى است، در سال مذكور ايمان داشته و به آن اعتراف مى كرده است. باشد، به نقل از كتاب: تاريخ صدر الصدور [۱] مطالبى نگاشته است كه در رد بيان حسينعلى ميرزا اكتفاء به آن، بحث و نقد را كفايت مى كند. ايشان در مأخذ مذكور مى نويسند: «شيعيان بعد از امام حسن عسكرى سه قسم شدند: قسمى به امامت جعفر نادان تشبث نمودند و او را تهنيت و تبريك به امامت كردند... » نكته ديگر اين است كه اگر حسينعلى ميرزا چنانچه در جزء هفتم كتاب: مائده آسمانى [۲] و در تصريحى ديگر در كتاب اسرار الاثار فاضل مازندرانى [۳] صدق و مظلوميت جعفر را پذيرفته اند؛ چرا دعوى امامت وى را به عنوان دوازدهمين امام گردن ننهاده و على محمد شيرازى را امام دوازدهم و قائم اسلام مى داند؟! 📗[۱]: ص ۱۴۸ 📗[۲]: صص ۷ و ۲۲۰ 📗[۳]: ج ۲، ص ۱۳ 📗 بهائیان، نجفی، محمد باقر،صص۲۰۸_۲۰۹ 🚫@bahaiyat🚫