📚 ✳️ ماده ۴۱۳ق.م: "هرگاه یکی از متبایعین مالی را سابقاً دیده و به اعتماد رویت سابق معامله کند و بعد از رویت معلوم شود که مال مزبور اوصاف سابقه را ندارد اختیار فسخ خواهد داشت." ❇️ اگر خریدار مبیع را ندیده باشد و بر اساس توصیف خریده باشد در صورتی که مبیع دارای اوصاف ذکر شده نباشد مختار است که همانگونه که هست قبول کند یا آن را فسخ کند. ❇️ هرگاه مشتری بعضی از مبیع را دیده باشد و بعض دیگر را بر اساس وصف یا از روی نمونه خریده باشد و آن بعض مطابق وصف نباشد خریدار می تواندتمام مبیع را رد کند و یا تمام آن را قبول کند اما نمی تواند فقط بعضی از مبیع را رد کند. (به علت جلوگیری از ضرر فروشنده) ❇️ خیار رویت و تخلف وصف فقط در عین خارجی و مالی که در حکم آن باشد (کلی در معین) جاری است و اگر مبیع کلی باشد (مثل یک تن شکر) خیار مزبور وجود نخواهد داشت. ❇️ خیار رویت و تخلف وصف فوری است. ❇️ هرگاه وصفی که در معامله ذکر شده از اوصاف اساسی باشد و جز صورت عرفیه و نوعیه ی معامله باشد در صورت تخلف موجب بطلان معامله است نه خیار وصف. ❇️ در مورد خیار تخلف وصف و رویت، صرف فقدان وصف مقصود حق فسخ ایجاد می کند اعم از اینکه در عوض معامله (مالی که برای خریداری پرداخت شده، ثمن) تفاوتی حاصل شود یا نه. ✍ تدوین :مرتضی شبدیز با ما همراه باشید...👇 بانک حقوق 💎