. 💠 كسانى مى‏توانند مربى انسان‏ها باشند كه به دردها و درمان‏ها و به وضع روحيه‏ها آگاهى داشته باشند. آگاهى از دردها و درمان‏ها را بايد از وحى- از كتاب و سنت- بدست آورد؛ چون اوست كه از استعدادهاى انسان و قلمرو استعدادهاى او و از قانون‏هاى حاكم بر اين دو آگاه است و درگيرى‏ها و دردها و درمان‏ها و راه حل‏ها را مى‏شناسد. 🌾 براى شناخت روحيه‏ها مى‏توان از تجربه و برخورد، از آموزش و تعلم‏ و از لطافت روحى و فرقان استفاده كرد. این فرقان، روحيه‏ها را از يكديگر جدا مى‏كند و وضع و زمينه و طرز برخورد را مشخص مى‏نمايد؛ چون همه را نمى‏توان با يك چوب پيش برد و با يك روش تربيت كرد. مربى به وحى و فرقان نيازمند است... 💠 فرقان نيرويى است كه در مرحله‏ى اطاعت و تقوا به انسان ارزانى مى‏شود؛ «انْ تَتَّقُوا اللَّهَ يَجْعَلْ لَكُمْ فُرْقاناً»... نتيجه‏ى تقوا و ايمان، رحمت وسيع و نورانيتى است كه خط مشى انسان را مشخص مى‏كند و نشان مى‏دهد. 🌾 و رابطه‏ى اين فرقان و تقوا اين گونه توضيح مى‏يابد. با طرح سؤال، حركت فكرى آغاز مى‏شود و با حركت فكر به شناخت‏ها مى‏رسيم. و با اين شناخت‏ها به عشق‏ها و لطافت‏هاى روحى و با اين عشق و لطافت به اطاعت و تقوا. 💠 تقوا نتيجه‏ى حركت‏ها و ورزش‏ها و تجربه‏هاى ممتدى است كه از حركت انسان بدست مى‏آيد. و در اين حد است كه انسان...مى‏تواند علامت‏ها را ببيند و از علامت‏ها، نه از اعمال و از حرف‏ها، روحيه‏ها را بشناسد. ✍ #استاد_صفایی_حائری | مسئولیت و سازندگی، صفحه ۵۴ و ۵۵ ☀️ #تربیت_در_قرآن | جزء 9⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat