| ۱۳۹۸ "ع" ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ از توو آتیش‌ها رد شدیم و هر چی داریم از این اعتقاده توو گرفتاری اسم شمارو ما صدا میزنیم بی‌اراده میگذره این بلا هرچقدرم احتمالش قوی یا ضعیفه مطمئنیم ایشالا گره‌ها وا میشه با دعای صحیفه هر چی بیشتر مصیبت ببینیم بیشتر میشه همبستگیمون خسته میشیم امّا تا میگیم یاعلی در میره خستگیمون عشق آل‌علی مثل دارو توو رگ و ریشه و خونمونه نوکری شما اهل بیته اون دوایی که درمونمونه با نگاه شما دیر یا زود پاک از دردها سینه میشه میشکنه این قفس رو نگاتون غصه هامون قرنطینه میشه از شما با دل خسته میخوایم درد هیچ‌کی بی درمون نباشه کم نشه سایه‌ی والدینو قلب هیچ مادری خون نباشه طول کشیده زمستونو توو باغ گل‌ها پرپر میشن دسته دسته سوز سرما گرفته زمینو گرد غم روی عالم نشسته این مگه اولین باره این خاک از توی میدون مین گذشته کم ندیدیم از این اتفاقا روزای بدتر از این گذشته تا که سرمایه‌ی عشقو داریم ناامیدی لزومی نداره کار دنیا همین بوده و هست غصه و غم تمومی نداره عاشقا جز دل و جز محبّت رهنما و دلیلی ندارن اهل توحید اونهان که غیر از حضرت حق وکیلی ندارن عاشق اونه که توو عمق قلبش از خودش اختیاری نداره غير از اون که دلش پیش اونه با کسی دیگه کاری نداره قدرت عشقو هر کس ندیده توو بلا روزگارش سیاهه واسه ما توی هر ابتلایی عشق آل‌علی تیکه گاهه شاعر: ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ @eetazeinab