آیه ۱۱۲ سوره #نحل وَضَرَبَ اللَّهُ مَثَلًا قَرْيَةً كَانَتْ آمِنَةً مُطْمَئِنَّةً يَأْتِيهَا رِزْقُهَا رَغَدًا مِنْ كُلِّ مَكَانٍ فَكَفَرَتْ بِأَنْعُمِ اللَّهِ فَأَذَاقَهَا اللَّهُ لِبَاسَ الْجُوعِ وَالْخَوْفِ بِمَا كَانُوا يَصْنَعُونَ 🔶خداوند در اين آيه داستان شهرى را ياد آور مى شود كه از هر نوع امكانات رفاهى برخوردار بود، امنيّت و آرامش داشت و روزى آن از هر سو به فراوانى مى رسيد، ولى نعمت هايى را كه خدا داده بود ناسپاسى كرد و نتيجه اين شد كه خداوند تلخى گرسنگى و ترس را به آنان چشانيد، آن چنان كه گويا گرسنگى و تلخى مانند يك تن پوش آنها را احاطه كرده است. فراوانى روزى به گرسنگى، و امنيت و آرامش به ترس تبديل شد و اين نتيجه عملكرد خود مردم بود. 🔸بنظر میرسد که اين آيه، شهر خاصى را اراده نكرده بلكه منظور، زدن مثلى براى بيان يك حقيقت تاريخى است كه به صورت يك سنّت الهى در تمام جامعه ها حكم فرماست. 🔸اساساً يكى از آفت هاى بزرگ جوامع و تمدّن هاى بشرى #رفاه زدگى بى حدّ و حصر مردم است كه آن چنان برخوردار و متنعم باشند كه براى تفريح و تفنّن به فكر ايجاد نيازهاى كاذب و كامجويى بدلى بيفتند و ارزش هاى الهى را زير پا بگذارند و پيامبران را تكذيب كنند. چنين #جامعه اى نمى تواند پايدار باشد و محكوم به فناست. 🔸به طور كلى #ثروت، مال و احساس بى نيازى، طغيان آور است و اين در طبيعت انسان است، وقتى انسان به حدّ اشباع و سيرى رسيد، تنها ايمان به خدا و ارزش هاى معنوى است كه مى تواند او را نجات دهد و در انسانيت خود نگه دارد، و گر نه جنون سيرى او را به طغيان و فساد خواهد كشيد و روز به روز بر طغيان او افزوده خواهد شد و سرانجام به مرحله نابودى و انفجار خواهد رسيد، و چنين است نتيجه ناسپاسى در مقابل نعمت هاى خدا. 🔸گاهى #اسراف و فساد و طغيان در يك جامعه به اوج خود مى رسد و تمام ارزش هاى معنوى و تعاليم پيامبران به دست فراموشى سپرده مى شود و درعين حال آن جامعه داراى اقتصادى شكوفا وقدرتى برتر است و در كمال آسايش و رفاه به سر مى برد و به علم و صنعت خود مغرور است و به نظر مى رسد كه جامعه اى شكست ناپذير است، اما غافل از آن كه اين يك امتحان بلكه يك دام است و اين جامعه در عين قدرت و شكوفايى به آخر خط رسيده است و ناگهان پايه هاى آن فرو مى ريزد و آن مردم طغيانگر و خوش خيال، ناباورانه سقوط جامعه به ظاهر قدرتمند خود رامشاهده مى كنند. 🔸چنانکه در آیه ۴۴ سوره انعام هم خداوند میفرماید :👈🏻فلمّا نسوا ما ذكّروا به فتحنا عليهم ابواب كل شىء حتّى إذا فرحوا بما اوتوا اخذناهم بغتة فاذا هم مبلسون 👈🏻پس هنگامى كه آنچه را كه به آنان تذكّر داده شده بود، فراموش كردند، درهاى همه چيز را به روى آنان باز مى كنيم تا وقتى كه از آنچه به آنها داده شده دچار فرح و غرور مى شوند، ناگهان آنها را مى گيريم و آنها دچار سرافكندگى مى شوند. پناه میبریم بر خدا از نفس طغیان گر و غافل 🌸🍃🌸🍃🌸 #تفسیر_قرآن #نحل #تدبر 🆔https://eitaa.com/emamsadegh_ir