امروز برای خرید خرید یک کالای برقی خانه که خراب شده بود به مغازه ای که فروشنده آن یک جوان حدود 30 ساله است رفته بودم. من به قصد خرید جنس جایگزین به مغازه رفته بودم اما فروشنده اصرار داشت با ارائه راهکار های جایگزین به جای خرید کالا من مجبور به هزینه اضافه نگردم و در آخر بدون هیچ هزینه ای از مغازه خارج شدم و کارم راه افتاد. من هیچ رابطه خویشاوندی یا آشنایی خاصی با این فروشنده نداشتم و قطعا خرید من برای او سود آوری داشت اما در تمام این مدت داشتم فکر میکردم چقدر بنیاد فرهنگی مردم ما در مسئله سود مندی با ذهنیت انسان مدرن متفاوت است. چه طور میتوان این رفتار را در نمودار حداکثر سودمندی اقتصاد امروز توضیح داد؟ به راستی اگر نظام کلان اقتصادی ما اصلاح گردد از نظر فرهنگی غنی ترین مردم جهان را داریم. قبل از این مغازه هم برای خرید وسیله دیگری به دلیل همراه نداشتن کارت بانکی مجبور شدم از فروشنده تقاضای شماره کارت برای پرداخت کنم، بعد از پرداخت مبلغ توسط موبایلم وقتی خواستم به فروشنده رسید پرداخت را نشان دهم بدون اینکه سرش را بلند کند با ناراحتی گفت اصلا لازم به این کار نیست و هیچ نگاهی نکرد. این در حالی بود که مبلغی که می بایست پرداخت میکردم کم هم نبود... نمی گویم همه مردم ما این چنین هستند اما همین فرهنگ اندک در میان ما فکر نمیکنم در کمتر جای این جهان مصرف گرا پیدا گردد کاش قبل از آنکه دیر شود بتوانیم با اصلاح ساختار کلان اقتصادی کشور این فرهنگ ناب اقتصادی کشور را عمومیت بخشیم. #یادداشت ❞ زندگی برای علوم انسانی ❝ ༺ https://eitaa.com/joinchat/2795962370C57415e19ef ༻