•فرق بین بزرگی و بزرگواری چیست؟ فرض کنیم شخصی یک بزرگ باشد و فضیلت دیگری غیر از علم نداشته باشد، یعنی کسی باشد که فقط می‌خواهد یک کشف جدید کند، تحقیق جدید کند. این یک فکر و اندیشه بزرگ است، یعنی یک اراده بزرگ و یک همت بزرگ در راه علم است. • آن دیگری یک افزون طلب بزرگ است که همیشه دنبال می‌رود و ثروت برای او هدف است، یک شهوت بزرگ است، یک بزرگ است. دیگری یک رقابت بزرگ است، دیگری یک کینه توزی بزرگ است، دیگری یک بزرگ است، دیگری یک جاه طلبی بزرگ است. تمام اینها خودپرستی‏های بزرگ هستند. هیچ یک از اینها را نمی‌شود بزرگواری دانست؛ بزرگی هست ولی بزرگواری نیست. •آن آدم بزرگ جاه پرست برای جاه پرستی آنقدر اهمیت قائل است که می‌گوید اگر هست این است که آدم مثل شیر زندگی کند نه مثل گوسفند، یعنی بدرد نه اینکه دیگری او را بدرداما بزرگوار چگونه است؟ بزرگوار می‌خواهد همه مردم شیر باشند، یعنی گوسفندی نباشد که دیگری طعمه‏اش کند. اصلًا می‌خواهد درندگی در دنیا وجود نداشته باشد. این معنایش احساس بزرگواری است، احساس انسانیت است، به تعبیر قرآن احساس عزّت است، احساس کرامت نفس است. کلمه « » در آثار اسلامی زیاد آمده و همان مفهوم بزرگواری را دارد. ▪ کتاب آزادی معنوی ▪ ▪▪ @soha_olom_ensani