#بهار که می‌آید، خواه‌ناخواه دلم هوایی می‌شود. درختان را نگاه می‌کنم. دارند دوباره جان می‌گیرند و شکوفه می‌زنند. انگار اصلاً خزان و خشک شدنی در کار نبوده است. زخم‌هایشان یک‌جا درمان می‌شود و دیگر اثری از یخ‌زدگی در آن‌ها نیست. عجب اتصالی به #ریشه دارند. چقدر از #یقین، سرشارند حتی در فصل خشکی و چه آسوده‌اند و آرام. گول پاییز و زمستانشان را نمی‌خورند و خوب می‌دانند که این یقین و اتصال، چگونه سبزشان می‌کند. امسال باز دلم شور بهار را دارد. اما تقارن آن با میلاد امیر قلب‌ها، تلاطمم را بیشتر کرده است. خدایا عجب امیری دارم؛ چه مهربان‌پدری. چقدر دلم به بودنش گرم است و مطمئن؛ و چقدر خیالم راحت است که پیچ و ‌خم‌هایم را بلد است و می‌داند نیازم را و می‌بیند قلبم را و می‌برد و می‌رساند. و من خوشبخت‌ترینم که محبّ اویم و برای شبیه شدن به او می‌کوشم. خدایا، این آغاز بی‌نظیر را بر جانم مبارک و گوارا کن؛ که خوش بهاری است این بهار و من هرکه و هرچه هستم، دلم می‌خواهد امسال را به فال نیک بگیرم. ساز دلمان #همنواز کیست؟ @Lotfiiazar