*🍃 شکل‌های تنبیه در دوره های زندگی* *3⃣ تنبیه در 5 سال سوم زندگی* تنبیه در این دوره بیشتر با جدا شدن از معرکه‌ها و صحنه‌های آسیب‌زا همراه است. این جدا شدن باید با توافق فرزند صورت پذیرد تا از نظر فکری و معنوی تأثیر مستقیمی بر *تقویت اراده* او داشته باشد. اگر این توافق به هر شکلی حاصل نشود تنبیه جنبه بازدارنگی موقتی خواهد داشت و ممکن است به تشدید اشتباه بیانجامد. به طور طبیعی فرزند با محرومیت از موقعیت‌های آسیب، مخالفت خواهد کرد و خطرهایی که آن موقعیت‌ها برای او ایجاد میکند را نخواهد پذیرفت. زیرا او به شدت به عقلانیت خود اعتماد دارد و این اعتماد او را فریب می‌دهد و موجب لجبازی او در پذیرفتن موقعیت‌های آسیب و خطر می‌شود. در این صورت صحبت کردن از خطرها کاری بیهوده است ولی می‌توان به بهانه ضرورت تنبیه در صورت وقوع اشتباه او را از آن موقعیت‌ها دور کرد. *✅ القای این موضوع که تنبیه برای پیشرفت در زندگی امر الزامی است، خوددلیل مناسبی برای محرومیت فرزند از موقعیت‌های خطر است.* ❎ علاوه بر محرومیت از موقعیت‌های خطر، محرومیت از کارهای مورد علاقه، تنبیه شدیدی در این دوره به حساب می‌آید که باید با توافق فرزند اتفاق بیفتد و در صورت فشار آمدن به وی در میانه راه به بهانه تشویق با عفو روبرو شود. همچنین انجام دادن کارهایی که برای فرزند سخت است به عنوان یکی دیگر از تنبیه‌های سخت برای او می‌باشد که باید با توافق خود او صورت بگیرد و گرنه اثر عکس میگذارد. #برشی_از_کتاب_تنبیه_و_تشویق #فصل_شبکه_مفهومی_تنبیه #استاد_احمدرضااخوت @fahmeghoran_dabestan