💠 معنویت، معنا و دین (قسمت دوم) 📏 برای برخورداری از معنویت و زندگی معنادار، اولین شرط آن است که فرد همه اعمال خود را در زندگی، در راستای هدفی واحد تنظیم کند، به گونه‌ای که فقط یک هدف غایی برای او مطرح باشد و مطلوبیت دیگر اهداف، مطلوبیتی غیری بوده، تنها به عنوان اهدافی متوسط مقدمی که وی را برای رسیدن به هدف غایی کمک می‌رسانند، مورد توجه و اراده‌ی وی قرار گیرند؛ یعنی سلسله مراتبی از اهداف طولی وجود داشته باشد که هر مرتبه، از مطلوبیت مراتب بالاتر به دست آمده باشد تا به هدف غایی برسد که مطلوبیت ذاتی دارد. 〽️ در صورتی که این سلسله اهداف به چنین مطلوبی ذاتی منتهی نشود، هرگز معنایی زاده نخواهد شد و معنویتی تحقق نخواهد یافت. معنویت‌هایی که بر اساس خواسته‌ها و مطلوب‌های متوسط (و دنیوی) بنا می‌شوند، کاخ‌های پوشالی‌اند که بر بنیانی سست استوار شده‌اند و نقشی را می‌مانند که بر آب زده می‌شوند و با وزش بادی از بین می‌روند؛ به همین دلیل انتخاب هر هدفی به عنوان غایی این نیز به معناداری زندگی منجر نمی‌شود، بلکه تنها هدفی از ظرفیت معنادار کردن حیات برخوردار است که بالاترین استعداد انسان برای پیش رفتن در مراتب هستی و عالی ترین مراتب کمال انسانی ممکن را نشان دهد... . 📝 علی مصباح| #شماره_40 | #معارف 🆔 @farhang_puya