✍ اصطلاح اصطلاح به دو معنی به کار می‌رود: ۱. اصطلاح مجموعه‌ای است از چند واژه که بر روی هم معنای مشخصی را می‌رساند بی‌آنکه معنایش سرجمع معانی واژه‌های سازنده‌اش باشد. به بیان دیگر، اصطلاح گروه نحوی یا عبارتی است که در زبان همچون واژه به کار می‌رود و معنایش غیرقابل پیش‌بینی است، مانند آب‌زیر کاه، از‌دست‌دادن، از دماغ فیل پایین افتاده، دل‌ودماغ‌نداشتن، پا‌به‌ماه‌بودن. اصطلاح در این معنی معادل idiom در زبان انگلیسی است. ۲. در فرهنگستان‌های ایران و نهادهای واژه‌گزینی اصطلاح عبارت است از لفظی است که دست‌کم در یکی از رشته‌های علمی یا فنی یا حرفه‌ای یا هنری بر یک مفهوم مشخص دلالت کند. اصطلاح در این معنی ممکن است یک واژهٔ بسیط یا مشتق یا مرکب یا مشتق – مرکب و یا یک گروه نحوی باشد: کانون، بستار، داربست، بکرزایی، فاصلهٔ کانونی. اصطلاح در این معنی معادل term در زبان انگلیسی است. ✅ علاءالدین طباطبایی، فرهنگ توصیفی دستور زبان فارسی، چ ۱، تهران: فرهنگ معاصر، ۱۳۹۵، ص ۳۹ تا ۴۰. 🖊@ghalatnanevisim