گام اول در تهذيب و تربيت نفس، زدايش رذايل است و گام بعد، پيدايش فضايل. بايد در آغاز، غبار متراکم رذايلی چون کبر، حرص، بخل، حسد، دروغ و ترس را از سراچۀ دل جارو زد و آنگاه جان را به زيور فضايلی چون فروتنی، قناعت، سخاوت، غبطه، راستی و شجاعت آراست: آيينه شو وصال پری طلعتان طلب اول بروب خانه دگر ميهمان طلب فضايل اخلاقی با وجود رذايل، در جان نمی‌آید و اگر بيايد ثمرۀ چندانی دربر ندارد. بايد يکی بیرون رود و فضا را برای آن ديگری باز بگذارد: «ديو چو بيرون رود فرشته درآيد». سنتّ و رويۀّ عالمان اخلاق در آموزه‌های خود نيز همواره در گام نخست بر «تخليه» يعنی دور افکندن رذايل و پالايش جان بوده است و در گام بعد «تحليه» يعنی آراستن دل به فضايل وجهۀ همت قرار می‎‌گرفته است. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، ص ۲۱۷. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد۶ @Hedayatnoor