چگونه تقوا توشه‌ى راه می‌شود؟ ١٢-شرح دعاى ١٧ صحيفه سجاديه، جلسه چهارم( بخش دوم) محمدعلى انصارى زمان: ١٣:٢١ حجم: ٢.٥ MB #صحيفه_سجاديه #دعاى17 @Hedayatnoor

پخش زنده ساعت ۲۰:۰۰ در سامانه منیب https://monibapp.ir @Hedayatnoor

۳ شرط ایمان در نگاه امام علی علیه‌السلام محمدعلی انصاری زمان: ۱:۲۶ حجم: ۶.۹ MB #ترنم_وحی #ویدئو @Hedayatnoor

📌 کارگاه آموزشی "رسم‌ِامانت" 🔅 نبایدهای تربیت فرزند 👨🏻‍🏫 مدرس: احمد وطن‌خواه ✅ اشتباهاتمان را در ارتباط با فرزندمان اصلاح نماییم! 📆 ۲۸ بهمن الی ۲ اسفند ⏰ ساعت ۱۵ الی ۱۹:۴۵ 📍 مکان: تهران، میدان هدایت توضیحات بیشتر و ثبت‌نام از طریق لینک زیر👇🏻👇🏻 🔗 survey.porsline.ir/s/p0FV4HSH ☎️ شماره تماس: ۰۹۱۵۵۶۰۷۲۰۰ موسسه بیان هدایت نور @Hedayatnoor

🔰۲۷۷- چرا در قرآن اسامی متعددی برای جان انسان اختصاص یافته است؟ 🔹نام‌هايی که در قرآن برای معرفی نفْس مطرح شده‌ا‌ند ، هر کدامشان به يک کارکرد نفْس اشاره دارند. دليل تفاوت اين تعابير، تعدد نفْس نيست؛ بلکه این تعابير از شئون مختلف نفْس پرده برمی‌دارد و اين تحفۀ الهی را به آدمی می‌شناساند. انسان هنگامی که پا به دنيا می‌گذارد، نفْسی دارد که هم برای تقواورزی و هم برای فسق و فجور آماده است. «سَوَّلَتْ لَكُمْ أَنْفُسُكُمْ أَمْراً» يعنی نفْستان شما را تسويل کرده است. تسويل کار شيطان است و هنگامی رخ می‌دهد که تمنّيات نفسانی انسان نزد او آراسته می‌گردد و از قوّه به فعل درمی‌آيد. به اين مرتبه از نفس، «نَفْس مُسَوِّلَة» می‌گويند. شيطان در اين مرحله، بر کينه‌ها، حسدها و شهوت‌های آدمی کبريت می‌زند و آن‌ها را شعله‌ورتر می‌کند. در ادامه با نشانی‌هايی که شيطان به نفس می‌دهد، نفس از مرحلۀ مسوّله به مرحلۀ امّاره پا می‌گذارد و در اين مرحله، نفس امّاره آدمی را به سوی زشتی‌ها و پلشتی‌ها فرا می‌خواند و امر می‌کند. اگر آدمی با پذيرش دعوت انبيا و گوش سپردن به حقايق وحی، جان خود را به تربيت الهی آراسته کند، از مرحلۀ «نفس مُسَوِّلَة» می‌گذرد و به مرحلۀ «نَفْس لَوَّامَة» صعود می‌کند. يعنی اگر خطايی از او سر زند، «نَفْس لَوَّامَة» به ميدان می‌آيد و آرام و قرار را از او می‌گيرد و آدمی پشيمان از انجام آن کار، خودش را سرزنش می‌کند که چرا چنين رفتار ناشايستی از او سر زده است. اگر آدمی به ملامت‎های «نفس لَوَّامَة» پاسخ مثبت دهد، به مرحلۀ بعدی صعود می‌کند و در مرتبۀ «نَفْس مُلْهِمَة» از الهامات ربانی و تقوايی بهره‌مند می‌شود. بعد از آنکه آدمی به پيام‌های رحمانی پاسخ مثبت می‌دهد و به انجام کارهای خداپسندانه مبادرت می‌ورزد، اندک اندک به مرتبۀ والای «نَفْس مُطْمَئِنَّة» صعود می‌کند. در اين مرحله اضطراب‌ها، تلاطم‌ها و خيالات نامربوط از وجود آدمی رخت برمی‌بندد و او را قرار و آرامش فرامی‌گيرد. ▫️کتاب مشکاة، تفسیر قرآن کریم، ج۲۲،صص. ۴۱۹-۴۱۴. #پرسش‌ازمشکاة #کتاب_مشکاة_جلد22 @Hedayatnoor

ممکن است در ذهن متدینان این پرسش بنشیند که آیا طلب وسعت و مکنت و ثروت دنیا خواسته‌ای درست است یا خیر؟ آیا چنین درخواست‌هایی با تقوا و زهد ناهمگون و ناهم‌خوان نیست؟ باید دانست که ائمۀ معصوم علیهم‌السلام نیاموخته‌اند که از نعمت‌های دنیایی چشم بپوشیم و ما را از دعا کردن برای آن منع نفرموده‌اند. برای درک بهتر مطلب به چند نمونه روایت استناد می‌کنیم: مردی به امام صادق علیه‌السلام عرض كرد: به خدا قَسَم، ما دنيا را طلب می‌کنیم و دوست داريم آن را به دست آوريم. امام علیه السلام فرمود: تو می‌خواهی با آن، چه كنی؟ گفت: می‌خواهم به خودم و خانواده‌ام رسيدگی كنم، صلۀ رحم به جا آورم و صدقه دهم و حج و عمره بگذارم. امام علیه السلام فرمود: اين كار، دنياطلبی نيست؛ بلكه طلب آخرت است. وجود مبارک امام صادق علیه السلام در حدیثی دیگر می‌فرماید: «لَا خَيْرَ فِيمَنْ لَا يُحِبُّ جَمْعَ الْمَالِ مِنْ حَلَالٍ يَكُفُّ بِهِ وَجْهَهُ وَ يَقْضِي بِهِ دَيْنَهُ وَ يَصِلُ بِهِ رَحِمَهُ‏» خيرى نيست در كسى كه دوست نداشته باشد ثروتی به دست آورد، تا به وسيلۀ آن آبرويش را حفظ كند و بدهكاری‌اش را بپردازد و صلۀ رحم به جا آورد. البته نیک می‌دانیم که داشتن ثروت، همواره مساوی خیر و سعادت انسان نیست و چنین نیست که اگر مال فراوان نصیب آدمی شد همه چیز به خوبی و نیکی پیش برود. چنین گمانی، فریب شیطان است. حتی در بسیاری مواقع ثروت مساوی با زوال و نابودی و پریشان حالی است نه نیک بختی و آرامش و امنیت. بسا ثروتی که به دلیل غافل کردن انسان از عبادات و خیر، نعمتی بر او نیست، بلکه عین نقمت است: «مَا قَلَّ وَ كَفَى خَيْرٌ مِمَّا كَثُرَ وَ أَلْهَى‏» ثروت اندکی که کافی باشد بهتر از ثروتی زیادی است که انسان را از یاد خدا بازدارد. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، صص ۳۸۳-۳۸۱. #لحظۀ‌خوش #شکوه_نیایش_جلد۶ @Hedayatnoor