«ريا » در اصطلاح يعنی انسان قصد کند عملش به چشم ديگران بيايد؛ بدين نيتّ که از اين راه ثروتی برای او ايجاد شود و سجاده و محرابش، اعتماد ديگران را جلب کند و او بتواند در ميدان کسب و کار و تجارت، مال و ثروتی بيندوزد، يا آنکه منافعی چون محبوب شدن و به مقام و منصبی رسيدن را به دست آورد، يا حتی زبان ديگران را به مدح خود بگشايد. به تعبير ساده‌تر، کسب مال، رسيدن به مقام و شنيدن تمجيد ديگران اهداف سه گانۀ ريا هستند. ريا چنان پرتگاه هولناکی است که در سخنان ذوات مقدسۀ محمد و آل محمد علیهم‌السلام هم‌پايۀ شرک خفی و اصغر مطرح شده است. از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌و‌آله چنين نقل شده است: «به راستی ترسناک‌ترين چيزی که از آن بر شما می‌ترسم شرک اصغر است. گفتند: شرک اصغر چيست ای رسول خدا؟ فرمود: ريا. خدای عزوجل روز قيامت آن هنگام که بندگان را به سبب اعمالشان جزا می‌دهد می‌فرماید: نزد کسانی برويد که در دنيا اعمالتان را به رخ آن‌ها می‌کشيديد و ببينيد آيا نزد آنان پاداشی می‌یابيد؟» همچنين وجود مبارک ايشان در سخنی ديگر دربارۀ ريا و ناملموس بودن گرفتاری در آن هشدار داده است: «ريا از جنبيدن مورچه‎‌ای سياه در دل شبی ظلمانی بر روی سنگی سياه پنهان‌تر است». بنابراين انسان بايد به جِد مراقب رفتار خود باشد که ذره‌ای آميخته با ريا و سُمعه نشود و چنان نباشد که تنها رنج عمل را بر خود هموار کند. ▫️کتاب شکوه نیایش، شرح صحیفه سجادیه، ج۶، صص ۲۲۷-۲۲۵. @Hedayatnoor