🌐 قدرت تخدیری رسانه ✍ محسن رفیعی وردنجانی لذت زودگذر استفاده از مواد مخدر برای برخی، ساده ترین راه برای فرار و فراموشی موقت مشکلات، شکست ها و فشارهای روحی است. با محاسبه ای اندک به راحتی می توان دریافت که لذت خیالی و موقتی استفاده از مواد مخدر در برابر پیامدهای درازمدت و دائمی آن، به صرفه نیست؛ چنان که امیرالمؤمنین علیه السلام می فرمایند: «اذْکُرُوا انْقِطَاعَ اللَّذَّاتِ وَ بَقَاءَ التَّبِعَات‏؛ به پایان رسیدن لذت ها و برجاى ماندن عواقب ناگوارشان را همواره به یاد داشته باشید.» مواد مخدر، با معتاد کردن سوژه مورد نظر، او را به بی خیالی و غفلت از همه چیز و همه کس، جامعه، اطرافیان، خانواده و حتی خودش وادار می کنند. مخدر به معنای مسکّن و بیهوش کننده است. در این نوشتار نمی خواهیم در مورد مواد مخدر سنتی و صنعتی و آثار آن ها بحث کنیم بلکه به مسکّن هایی مدرن تر و فراتر از مسکن های صنعتی می پردازیم. بحث ما درباره مسکّن های قوی جوامع بشری است. بر خلاف آنچه امروزه به عنوان مواد مخدر سنتی و صنعتی می شناسیم ابزار این تخدیر، رسانه و محتوای تخدیری آن است. با یک سؤال آغاز می کنیم. اگر همه رسانه های تفریحی شامل صوتی و تصویری و تعاملی و... که ایجاد کننده لذت در انسان هستند از جهان حذف شوند چه اتفاقی رخ می دهد؟ آیا مردم به آنها عادت کرده اند؟ پاسخ روشن است؛ اغلب مردم جهان به لذتی که از رسانه های به خصوص تصویری می برند خو کرده اند. سؤال بعدی آن که، لذت درک شده از این طریق از چه میزان دوام و حقیقت برخوردار است؟ پاسخ این سؤال هم این است که لذتی که امروزه ما از برنامه های لذت‌محور رسانه ای می بریم محدود به همان زمان استفاده و کمی پس از آن است و اغلب چنین برنامه هایی نیز صرفاً خیال انسان را به پرواز در می آورد و انسان را در فضایی دور از حقیقت سیر می دهند؛ یعنی لذتی خیالی را القاء می کنند. ضمن این که همانند دیگر مواد مخدر، روز به روز بر شدت احساس نیاز به این نوع از تخدیر افزوده می شود. به نظر می رسد که بحث روشن شد. رسانه ها به خصوص با محتوای تفریحی و لذتبخش خود در هر لحظه به تخدیر ذهن انسان می پردازند و مردم را معتاد به لذتی خیالی و گذرا کرده اند. مخاطب عام سینما (و تلویزیون)، آدمى است خیال پرور و رؤیایى ... مهم این است که از خود بگریزد. سینما و تلویزیون با خلق شخصیت هایى آرمانى و واقعیتى رؤیایى آن گریزگاه را در اختیار او قرار مى دهد. حتی رسانه های خبری، آموزشی و... به خصوص در بستر فضای مجازی  با این که مفید به نظر می رسند مملو از حرف های غلط و زیبا هستند که مشتری فراوانی نیز دارند. این به معنای آن است که کم کم مخاطبین عام بدون آن که خودشان بدانند از فریب خوردن از رسانه لذت می برند و همین اعتیاد زیرپوستی، است که حتی سیاستمداران بی اخلاق را به سوء استفاده مکرر از قدرت تخدیری رسانه برای دادن آدرس غلط یا انحراف افکار عمومی و ... تشویق کرده است. گویا وقتی پای جذابیت رسانه به میان می آید همه مواد مخدر پیش پای او لُنگ می اندازند. برخی محتواهای رسانه ای کاری می کند که حقایق تلخ اطراف مخاطبانشان اصلاً دیده و شنیده نشوند اگرچه بیخ گوش آنها اتفاق افتاده باشند؛ این است اثر مواد مخدر! ادامه دارد... #رسانه #نویسندگان_حوزوی @howzavian