یزید بن معاویه 🔰ابوخالد یزید بن معاویة بن ابی سفیان در سال ۲۵ یا ۲۶ هجری از مادری به نام میسون دختر بجدل کلبی به دنیا آمد. 🔰قبیله مادر قبل از شدن بر دو آیین مسیحیت و بت پرستی بودند گویا به جهت نفوذ بسیار آنان در منطقه و برخی مصالح سیاسی با دختری از این قبیله به نام میسون کرد. 🔰برخی مورخین نوشته اند: میسون دختر بجدل را(جهت ازدواج) نزد معاویه بردند در حالی که او از غلام پدر خود "سفاح" حامله بود؛ او پیش معاویه وضع حمل کرد. 🔰میسون پس از طلاق ، به همراه فرزندش "یزید " به قبیله خود بازگشت؛ یزید در میان این قبیله که از قبایل فصیح عرب بود رشد کرد و بزرگ شد. این امر باعث شد که یزید از سویی از این قبیله و نیز از مادرش که در فصاحت و بلاغت حظی وافر داشت فصاحت و بلاغت را به خوبی بیاموزد و از سوی دیگر تحت تاثیر عقاید مسیحیان تازه مسلمان این قبیله پرورش یابد. حمایت‌های او از مسیحیان پس از رسیدن به و خصوصا شعرای آنان چون اخطل مسیحی و نیز وجود مشاوران مسیحی هم چون سرجون نصرانی در دربار او و نیز سازش با اروپائیان از جمله مؤیداتی است که تاثیر این پرورش را بر شخصیت یزید تایید می‌کند. 🔰یزید قبل از رسیدن به خلافت به نواختن ساز و آواز و شرب خمر شهرت داشت و به قدری در این کار افراط می‌کرد که پدرش معاویه نیز او را توبیخ نموده او را از افراط در شرب خمر منع می‌نمود. 🔰علی رغم مخالفت‌های بسیاری که از سوی مسلمانان بخصوص بزرگان و ، صورت گرفته بود، معاویه بر بیعت مسلمانان با یزید، اصرار ورزیده سرانجام موفق شد در سال ۵۶ هجری برای یزید از مردم بیعت بگیرد. 🔰او در سال اول حکومتش علیه‌السّلام و صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم را کشت و در سال دوم حرمت حرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم (مدینه) را، شکست و آن را سه روز تمام بر سپاهیانش حلال کرد در سال سوم کعبه را مورد تاخت و تاز قرار داد و آن را به آتش کشید. 🔰سرانجام یزید، پس از سه سال و هشت ماه حکومت در چهاردهم ربیع الاول سال ۶۴ هجری در سن ۳۸ سالگی جان به مامور دوزخ سپرد و در حوارین به خاک سپرده شد. در سبب مرگ یزید گفته شده که روزی میمون خود را بر خری وحشی سوار کرده بود، خر وحشی می‌دوید و یزید نیز در حالی که مست بود، در پی‌اش می‌تاخت تا این که از اسب فرو افتاد و گردنش شکست. 📚 بلاذری، انساب الاشراف، ج۵، ص۲۸۶. 📚 صاحبی نخجوانی، هندوشاه، تجارب السلف، ص۵۸. 📚 ابن اثیر، الکامل فی التاریخ، ج۳، ص۵۰۳. 📚 یعقوبی، تاریخ یعقوبی، ج2، ص۲۵۳. 🆔 @islam_history