✴️ قسمت ۲ ⭕️از آغاز قرن چهاردهم هجری بود که مکتب "سلفیه" بر سر زبان‌ها افتاد و گروهى آن را به عنوان "مذهب" برگزیدند و خود را "سلفى" نامیدند . ⭕️سلفى‌ها خود را پیرو مکتب مى‌دانند که در عصر عباسیان و پس از اختلاف با معتزله و اهل کلام و پدید آمدند.  ⭕️یکی از نقاط عطف تفکر سلف‌گرایی ظهور حرانی است. او عقایدی در مسائل توحیدی و جانبداری از اهل حدیث و پیروی از سلف و مخالفت با سایر گروه‌های فکری و فرقه‌های کلامی و فقهی بیان کرد که در میان مسلمانان اختلاف شدیدی درباره افکار او پدید آمد تا جایی که برخی او را به عنوان رهبر فکری خویش پذیرفتند و برخی نیز او را به شدت انکار کردند و عقاید او را بدعت دانستند و فتوا به قتل یا حبس او دادند.  ⭕️در تمام این دوران هرگز "سلف" و "سلفیه" به عنوان مذهب مطرح نبود تا اینکه ابن‌تیمیه دعوت به شیوه سلف را شعار مکتب خود ساخت، ولى در عین حال از کلمه "سلفیه" بهره نمى‌گرفت و مى‌گفت، ما تابع "اهل سنت و جماعت" هستیم که در سه قرن نخست (از سال ۱۱ تا ۳۰۰ هـ‌ ق) زیسته‌اند.  👈ادامه دارد ... 👇 @jelvehayetariki