. هو المحبوب مست شراب عشقم و ، دیوانه ی دیوانه ام در التهاب عشقم و ، مستانه ی مستانه ام ای دین و ای باور مرا ، ای سرّ و ای سرور مرا از خود برانی گر مرا ، بی خانه ی بی خانه ام بال و پرم را بشکنید ، پا و سرم را بشکنید گر باورم را بشکنید ، ویرانه ی ویرانه ام بی بال و پر باشم اگر ، هستم به پروازی دگر من که خودم بی بال و پر ، پروانه ی پروانه ام تا خرقه ای می پوشم و ، با خمّ مِی می جوشم و یک جرعه را می نوشم و ، رندانه ی رندانه ام مست تو هستم خود به خود ، هر چه که بادا هر چه شد از هر که جز معشوق خود ، بیگانه ی بیگانه ام قلب و دلم همچون جرس ، ذکر تو گوید هر نفس گر چه گدایم ، با تو بس ، شاهانه ی شاهانه ام نذر رهت جان و سرِ ، آن دلربا و سرورِ من ، جان فدای دلبرِ ، جانانه ی جانانه ام نوشم ز جام و ساغرِ ، ساقی باده پرورِ من ، در پی آن گوهرِ ، دردانه ی دردانه ام بنما مرا مهمان خود ، سازم فدایت جان خود در بیعت و پیمان خود ، مردانه ی مردانه ام دست دلم در دست تو ، هستِ دلم از هست تو با جام چشمِ مست تو ، میخانه ی میخانه ام تو جام ناب عشقم و ، من که خراب عشقم و مست شراب عشقم و ، دیوانه ی دیوانه ام .