.
هو المحبوب
مست شراب عشقم و ، دیوانه ی دیوانه ام
در التهاب عشقم و ، مستانه ی مستانه ام
ای دین و ای باور مرا ، ای سرّ و ای سرور مرا
از خود برانی گر مرا ، بی خانه ی بی خانه ام
بال و پرم را بشکنید ، پا و سرم را بشکنید
گر باورم را بشکنید ، ویرانه ی ویرانه ام
بی بال و پر باشم اگر ، هستم به پروازی دگر
من که خودم بی بال و پر ، پروانه ی پروانه ام
تا خرقه ای می پوشم و ، با خمّ مِی می جوشم و
یک جرعه را می نوشم و ، رندانه ی رندانه ام
مست تو هستم خود به خود ، هر چه که بادا هر چه شد
از هر که جز معشوق خود ، بیگانه ی بیگانه ام
قلب و دلم همچون جرس ، ذکر تو گوید هر نفس
گر چه گدایم ، با تو بس ، شاهانه ی شاهانه ام
نذر رهت جان و سرِ ، آن دلربا و سرورِ
من ، جان فدای دلبرِ ، جانانه ی جانانه ام
نوشم ز جام و ساغرِ ، ساقی باده پرورِ
من ، در پی آن گوهرِ ، دردانه ی دردانه ام
بنما مرا مهمان خود ، سازم فدایت جان خود
در بیعت و پیمان خود ، مردانه ی مردانه ام
دست دلم در دست تو ، هستِ دلم از هست تو
با جام چشمِ مست تو ، میخانه ی میخانه ام
تو جام ناب عشقم و ، من که خراب عشقم و
مست شراب عشقم و ، دیوانه ی دیوانه ام
#محمدعلی_شهاب
.