🔸بارها گفتم، بازهم می‌گویم. در رأس نقشه‌های دشمن تبلیغ است و علاج آن تبیین حقیقت است. وسوسه‌ای را که روی آن جوان و نوجوان اثر می‌گذارد چه چیزی می‌تواند برطرف کند؟ باتوم که نمی‌تواند برطرف کند، آن وسوسه را تبیین می‌تواند برطرف کند. بیانات معظم‌له در تاریخ ۱۴۰۱/۱۰/۱۹ 🔻 دو روز پیش رهبر انقلاب این جملات را گفت و من به عنوان کسی که اندک تجربه‌ای در حیطه‌ی ژورنالیسم دارم خوب می‌دانم چه قندی در دل بسیاری از ژورنالیست‌ها آب شده. فعالان مجازی هم که دیگر هیچ، یحتمل بشکنی هم زده‌اند از این خوراک "ویو"خور!! 🔻 یک رصد اجمالی هم به من گفت اکثرا این جمله رهبری را تقبیح "باتوم به دستان" تلقی کرده به ویژه که شاهد هم از غیب رسیده بود. منظورم انتصاب سردار رادان است. حالا راحت‌تر می‌شد گفت رهبری از عملکرد نیروی انتظامی راضی نبوده است. ناکارآمدی "باتوم" هم نشانه‌ی ناکارآمدی نیروی انتظامی است. 🔻 اجازه بدهید پیش از تراشیدن سر آن جملات رهبری که اول متن آورده‌ام، اقرار کنم نیروی انتظامی حتما عیب و ایرادهایی دارد. حتما نواقص و ضعف‌هایی دارد. حتما رفتارهای غلطی از برخی افراد پرسنل و بعضی پلیس‌ها سر می‌زند. خود نگارنده درحد بضاعت اندکش بارها بر این چیزها اعتراض کرده. این‌ها را همین ابتدا اقرار کردم که مبادا یکی بیاید اصل حرف را ببرد به حاشیه با گفتن اینکه "شما می‌خواهید نقص‌ها و ضعف‌ها و... را انکار کنید"!! 🔻 برای آنکه خاطرتان جمع شود باز تاکید می‌کنم من طرفدار مواجهه خشونت‌آمیز و برخورد رادیکال هم نیستم. چون گره بسیاری از مشکلات امروز ما با دست باز می‌شود. نباید به آنها چنگ و دندان نشان داد و گره را کورتر کرد. 🔻 حالا که برادری‌ام را اثبات کردم(ان‌شاءالله) و سعی کردم سوراخ‌سنبه‌های متن را بگیرم تا یکی همان را دستاویز چسباندن انگ نکند؛ بیایید برویم سراغ جملات رهبری. 🔻 این جملات هرگز نمی‌گوید نباید با دشمنی که دشنه را تا دسته در قلب امنیت اجتماعی و امنیت ملی فرو کرده، با "باتوم" مواجه شد. بلکه می‌گوید چرا "تبیین" را چنان رها کرده‌اید که کار به "باتوم" رسیده؟ 🔻 یعنی نیروی انتظامی اشتباه راهبردی و کلان نکرده، بلکه اشتباه را آن دسته از عالمان، روشنفکران، تریبون‌داران، قلم‌به‌دستان، فرهیختگان، نخبگان، استادان، معلمان و خلاصه صاحب نفوذهایی کرده‌اند که هنگامه‌ی نیاز به حضورشان، عصای احتیاط دست گرفته و به کنج سکوت خزیده‌اند. یا اسفبارتر بر موج اعتراضات سوار شده و عقده‌های دیرینه‌ی خود را گشوده و حتی گمان برده‌اند میوه‌ی آرزوهای دور و دراز خود را وقت چیدن رسیده است!! 🔻 آن جملات رهبری یعنی: استفاده‌ی زیاد از "باتوم"، نشانه‌ی استفاده‌ی اندک از "تبیین" است. پرکاری "باتوم به دستان" نتیجه‌ی طبیعی کم‌کاری "مکلفان به تبیین" است. 🔻 اینجاست که آدمی یاد شعر شهریار می‌افتد آن‌گاه که چوبه‌ی دار با چوب منبر هم‌سخن می‌شود و می‌گوید: گفت با طعنه منبری به چنار: سرفرازی چه می‌کنی؟ بی بار! نه مگر ننگ هر درختی تو؟ کز شما ساختند چوبه‌ی دار! پس بر آشفت آن درخت دلیر، رو به منبر چنین نمود اخطار! گفت: گر منبر تو فایده داشت، کار مردم نمی‌کشید به دار! 🔰 شاید چوب باتوم نیز امروزه باید با ابزارهای رسانه‌ای، چنین مناظره‌ای بکند. @Masihane