🔴 جدال دو اسلام علوی و اسلام اموی! 🔹ظلم و ستم و عدل و داد از جمله مفاهیم برون دینی و ارزش‌های فطری هستند که آحاد بشریت در هر نقطه از کره خاکی می‌توانند با رجوع به عقل خود، آنان را درک کنند که ظلم چیست و عدل کدام است و چه چیزی مصداق ظلم و ستم و عدل است! 🔸عقل هر انسانی، قُبح ظلم و مذمت ظالم را به سادگی درک می‌کند. اما شبهه‌پراکنی، به حدی که فضای سالم اندیشه را تحت تاثیر قرار دهد، می‌تواند به توجیه قبائح منجر شود و زشتی ظلم و ستم را بپوشاند. 🔹نهادینه شدن جریانات فکری غلط و قرائت‌های غلط از دین به عنوان "اندیشه دینی" از بزرگترین و خطرناکترین آسیب‌هائی است که می‌تواند ریشه ادراکات عقلی را نابود کند و دین را از حالت دین پویا به مخدر بکشاند و مومنین را به انزوا بکشاند! 🔸مُرجئه به عنوان نهادینه‌ترین تفکر ضد عقلی، در دوره بنی‌امیه و در دامن اهل سنت به وجود آمد. تفکری که به توجیه اعمال ظالمان می‌پردازد. 🔹آنان معتقد بودند فقط نیت و ایمان خالی و اقرار زبانی مهم است و عمل اهمیت ندارد. از جمله اعتقاد آنان این بود که اگر کسی ایمان داشته باشد (اقرار زبانی) و هر فساد و هر گناه کبیره‌ای مانند کشتن بستگان خود، دزدی، قتل نفس محترمه، آتش زدن قرآن و کعبه و ... انجام دهد ضرری به ایمان او نمی‌رسد و رستگار می‌شود! 🔸اعتقادات مرجئه برای امویان که از ارتکاب ظلم و تجاوز و گناهان بزرگ در نهان و آشکار پروایی نداشتند پناهگاه و ماوای خوبی بود. زیرا عقیده مرجئه باعث شد که امر به معروف و نهی از منکر تعطیل شود و بگویند: اگر امام، خلیفه و حاکمان مرتکب گناهان کبیره شود از ایمان خارج نیست و واجب‌الاطاعه است و نیازی به امر و نهی نیست! در نتیجه تفکر مرجئی ابزار مناسبی در دست زمامداران مستبد و ظالم شد. 🔹امام صادق(علیه‌السلام) به روشنگری علیه این فرقه پرداخت و مدام برای شیعیان تبیین می‌فرمود که دچار این تفکر انحرافی نشوند. ایشان بارها مرجئه را لعنت می‌کرد که با این تفکر منحطشان، دشمنان دین و حاکمان فاسد را مومن می‌دانستند و امر به معروف و نهی از منکر را به تعطیلی کشاندند! 🔸این یکی از تفاوت‌های جدی اسلام علوی و اسلام اموی بود که همواره باید مواظب باشیم در گوشه‌ای از جامعه ایمانی شکل نگیرد! تفکری که دین را به ماده مخدر و تخدیرکننده جامعه تبدیل می‌کند! ✅ #داود_مدرسی_یان: http://eitaa.com/joinchat/3604742157Cf3fa1341d3