خنده بر پاره گریبانی مان می کردند خنده بر بی سر و سامانی مان می کردند پشت دروازه ساعات معطل بودیم خوب آماده مهمانی مان می کردند از سر کوچه ی بی عاطفه تا ویرانه سنگ را راهی‎ ‎پیشانی مان می کردند هر چه ما آیه و قرآن و دعا می کردیم بیشتر شک به مسلمانی مان می کردند شرم دارم که بگویم به چه شکلی ما را وارد بزم طرب خوانی مان می کردند بدترین خاطره آن بودکه درآن مدت مردم روم نگهبانی مان می کردند هیچ جا امن تر از نیزه ی عباس نبود تا نظر بر دل حیرانی مان می کردند علی اکبر لطیفیان ‏#روضه #اسارت #شام #حضرت_زینب #بنی_فاطمه #علی_اکبر_لطیفیان‏ @nohematn