یقین(۱) رسیدن به هر مقام و منزلتی نیازمند پیش‌زمینه‌هایی است و تا انسان بستر مناسب را فراهم ننماید قادر نخواهد بود که قدم در آن مسیر بگذارد. برای ایمان انسان مؤمن، درجات متعدد و مراتب گوناگونی وجود دارد. یکی از بالاترین مقام‌ها و منزل‌ها برای اهل ایمان مرتبهٔ یقین است. مؤمن رنگ یقین را نخواهد دید مگر اینکه تمام تلاش خویش را در جهت ترک گناه و دوری از رذایل و تقویت فضائل اخلاقی به کار گیرد. انسان برای حفظ ایمان خویش به دو عامل نیازمند است: یکی شناخت و دیگری انگیزه. هرچقدر شناخت انسان بیشتر شود، انگیزه‌اش نیز افزون می‌شود و به‌تبع آن درجهٔ ایمانش بالاتر می‌رود. یقین داشتن از مقولهٔ شناخت است و در روایات به‌عنوان یکی از ستون‌های عبادت از آن یادشده است. یقین اعتقاد و باور محکم و استواری است که مطابق با حقیقت باشد و به‌هیچ‌وجه امکان زوال و احتمال خلاف در او راه ندارد. مراتب یقین برای یقین مراحل و مراتبی وجود دارد. در رابطه با یقین سه مرتبه ذکرشده است که عبارت‌اند از: علم‌الیقین، عین‌الیقین و حق الیقین اولین مرحله برای اینکه انسان از گذرگاه شک عبور نماید و به‌یقین برسد مطالعه و تحقیق و تفکر است. هر کس متناسب با توانمندی خویش می‌تواند از طریق تحقیق و تفکر به معرفت برسد و این‌گونه ذهن خود را از شبهات پاک نماید. انسان مؤمن پیش از اینکه بخواهد ایمان خویش را تقویت کند باید از پل یقین رد شود. تا وقتی انسان نسبت به وجود خدا و حقیقت آفرینش مشکوک باشد نمی‌تواند ادعای ایمان نماید. در حقیقت انسان در این مرتبه به‌واسطه تفکر درمی‌یابد که خدایی هست. این مرتبه پایین‌ترین مرتبهٔ یقین یعنی علم‌الیقین است. حصول این مرتبه از یقین جز به کمک دانش و علم و استدلال و منطق میسّر نیست و به همین دلیل آن را یقین نظری و علمی می‌نامند. ادامه دارد... @pasokhsara