برشی از کتاب گرانسنگ (۹۷) (گنجینه آموزه های تفسیری) 🔅🔅🔅 إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) 📌گزيده‌ي تفسير 📐شناخت و پذيرش اسماي حسناي خداوند (الوهيّت، ربوبيّت، رحمانيّت، رحيميّت، مالكيّت) انسان غايب از خدا را به محضر او آورده، شايسته‌ي خطاب با وي مي كند و از اين رو عبد سالك پس از معرفت خدا و اعتقاد به اسماي حسناي او، خود را در محضر خدا يافته، با التفات از غيبت به خطاب مي گويد: بارخدايا تنها تو را مي پرستيم و تنها از تو مدد مي جوييم (حتي براي پرستش) و جز تو كسي شايسته‌ي خضوع نيست. 📐خداي سبحان يگانه معبود و يكتا مستعان جهان آفرينش است؛ زيرا او تنها مبدئي است كه همه‌ي كمالات را دارد: (الله)، هر موجودي را مي پروراند: (ربّ العالمين) و رحمتي بي كران براي همه و رحمتي ويژه براي مؤمنان دارد: (الرّحمن الرحيم) و او تنها مرجعي است كه سلطه‌ي مالكانه اش در قيامت بر همگان آشكار مي شود و در آن روز بر اساس عدالت و حكمت پاداش و كيفر مي دهد: (مالك يوم الدين). ✅ قرآن همراه است و هم راه ، همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom