برشی از کتاب گرانسنگ #تفسیر_تسنیم_جلد_اول(101) #کانال_قرآنی_رحیق(گنجینه آموزه های تفسیری) #تفسیر_قرآن #تفسیر_تخصصی #سوره_حمد #تفسیر #الرحمن #الرحیم #آیت_الله_جوادی_آملی 🔅🔅🔅 إِيِّاكَ نَعْبُدُ وَإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ (5) 📌 براهين حصر عبادت و استعانت 📁 تذكّر: آيه‌ي كريمه‌ي (إيّاك نعبد وإيّاك نستعين) نكات و لطايف ادبي و معرفتي فراواني دارد؛ مانند: «التفات از غيبت به خطاب»، «اِفراد ضمير در إيّاك»، «افاده‌ي حصر با تقديم مفعول»، «جمع آوردن فعل نعبد و نستعين»، «تكرار إيّاك»، «بيان حصر استعانت پس از حصر عبادت» و.... برخي از اين نكات در بحث تفسيري بيان شد و برخي در بخش لطايف و اشارات اين آيه بررسي خواهد شد و به پاره اي ديگر به اجمال اشاره مي كنيم: ⏪ 1 ـ سرّ اِفراد ضمير در «إيّاك» اين است كه خداي سبحان شريكي ندارد و براساس ادب توحيدي و برخلاف آداب و تشريفات عرفي ضمير را مفرد مي آوريم (إيّاك) نه جمع (إياكم) تا موهم شرك نباشد. ⏪ 2 ـ براي اثبات حصر عبادت و حصر استعانت در خداوند بايد كلمه‌ي «إيّاك» تكرار شود و دو حصر با يك «إيّاك» ثابت نمي شود؛ زيرا اگر گفته شود: «إياك نعبد و نستعين» به اين معناست كه مجموع عبادت و استعانت، با وصف مجموع بودنش منحصر به خداست؛ در حالي كه ما در پي اثبات حصر «جميع» هستيم، نه تنها حصر «مجموع». ✅ قرآن همراه است و هم راه ؛ همواره با قرآن باشیم @rahighemakhtoom