ما عاشق (...) رئیسی نبودیم ✍ یکی از مهمترین معیارهای پیدا کردن جبهه بندی و تفکیک حق و باطل، رذائل و فضائل است. مثلاً وقتی وسط معرکه‌ای حق و باطل را گم کردید، بگردید ببینید کدامیک از طرفین دعوا اهل فضائل و کدامیک اهل رذائل اخلاقی‌اند. کدام‌شان راحت دروغ می‌گویند، افترا می‌زنند، خیانت می‌کنند و... و کدام‌شان صادقند، امینند و شریف. بعد از تقابل دو طرف جبهه با هم، هر یک آدمهای خودشان را پیدا می کنند. بقول مولوی نوریان مر نوریان را طالبند ناریان مر ناریان را جاذبند راستش را بخواهید ما عاشق چشم و ابروی عزیز نبودیم و نیستیم. بلکه ما را دوست داریم. را و را ما دهه شصتی‌ها تا به امروز رئیس‌جمهوری اینگونه شریف و خلیق را تجربه نکرده بودیم. رئیسی قامت ریاست را بلندتر کرد. ارزشهای اصیل و فخیم انقلاب اسلامی را که توسط لیبرال های سفره انقلاب، (این موش های خطرناک خانگی) جویده شده بود، باز احیا کرد. رییسی با عبور از خودش، خط بطلانی کشید بر خطوط قرمزی که مسوولان پیش از او به دور اقوام و اعوان آلوده شان کشیده بودند. به همه یاد داد می‌شود در بازی کثیف دموکراسی شرکت کرد و تمییز بازی کرد. ما شخص رییسی را دوست نداشتیم ما عاشق فضائل او بودیم... دوست من لطفا مثل من حرص و جوش بی خود نزن اگر در اطرافت آدمهایی داری که حب این شهید وطن را ندارند، بدان که مشکل از قطب نمای رذیلت_فضیلت آنهاست که در مغناطیس دشمن قرار گرفته و یمین و یسارش، و جلاد و شهیدش جا به جا هستند. لطفا به فرستنده دست نزن گیرنده نمی خواهد بگیرد. گیر او هم در مصداق نیست در معیار است. او دیگر فضائل را نمی فهمد! @rasooll_ir