#حافظه_تاریخی_حوزه/۲ علامه حلی و عاقبت افتا @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 كلام علّامه حلّى: لَوْ لا زِيارَةُ الْحُسَيْنِ وَ تَصْنِيفُ الالْفَيْنِ لَهَلَكَتْنِى الْفَتاوَى علّامة حِلّى رحمة الله عليه را بعد از فوت، خواب ديدند و از كيفيّت أحوالش استفسار نمودند، جواب گفت: لَوْ لا زِيارَةُ الْحُسَيْنِ وَ تَصْنِيْفُ الالْفَيْنِ لَهَلَكَتْنِى الْفَتاوَى! «اگر زيارت إمام حسين عليه السّلام نكرده بودم، و تصنيف «الفَين» كه دو هزار دليل است بر إثبات إمامت بلا فصل مرتضى علىّ عليه السّلام نكرده بودم، هر آينه هلاك مى‌كرد مرا فتواهائى كه داده بودم.»‌ أَ وَ لَا يَعْلَمُ الْمُفْتِى أَنَّهُ هُوَ الَّذِى يَدْخُلُ بَيْنَ اللَهِ وَ بَيْنَ عِبَادِهِ وَ هُوَ الْحَآئِلُ بَيْنَ الْجَنَّةِ وَ النَّارِ؟! «آيا نمى‌داند مُفتى كه در وقت فتوى دادن داخل شده است ميان جناب حضرت عزّت خداوندى و بندۀ او كه مُسْتَفتى باشد؛ و حكم خدا را به او مى‌رساند و كار پيغمبر مى‌كند؛ و واقف است در ميان بهشت و دوزخ؛ كه اگر آنچه مى‌گويد و فتوى مى‌دهد صادق باشد و موافق گفتۀ شارع باشد، پس أهل نجات است و داخل بهشت مى‌شود؛ و اگر العِياذُ بالله از روى صدق و از روى علم و دانش نباشد هالك است و داخل جهنّم خواهد شد‌. (ولايت فقيه در حكومت اسلام؛ ج‌3، ص 8) @rozaneebefarda