تئوری «ابهام استراتژیک»؛ شاخصه جریان اعتدال @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 در موضع گیری های سیاسی یا مقالات شبه علمی گاه با ادبیاتی مواجهیم که قابلیت برداشت های متکثر دارد٬ فاقد شفافیت است لذا هر جریانی برداشت خاص خود را از آن دارد. جریان اعتدال در این زمینه شاخص است و جالب آنکه برخی تئوری پردازان این جریان بدان تصریح دارند. محمود سریع القلم نویسنده کتاب پراشکال «ایران و جهانی شدن» که در سال ۹۲ با مقدمه آقای حسن روحانی منتشر شد٬ در برخی نوشته جاتش تحت عنوان «ابهام استراتژیک» به این مسئله پرداخته است؛ 🔹« من فکر می‌کنم به خاطر متنوع بودن گروه‌های فکری در کشور ما، مدیریت در ایران ذاتا به نیاز دارد. یعنی اگر دولت‌مردی در ایران بیاید و با صراحت بگوید من این‌گونه فکر می‌کنم، این شخص با بخشی از جامعه مشکل پیدا خواهد کرد و مدیران ایرانی باید سعی کنند اکثریت جامعه را به طرف خودشان جذب کنند و اکثریت جامعه ایران دارای مایه مذهبی است... مدیریت بر ایران به واسطه سطوح پیچیدگی فراوان، ابهام استراتژیک می‌طلبد تا اکثریت جامعه را به سوی خود جذب کند و افراد و جریان‌های غیرمنطقی خود به خود در حاشیه قرار گیرند.» (عقلانیت و توسعه‌یافتگی ایران ص۳۳۲) 🔶حاشیه بررسی نوشته جات برخی معممین حامی دولت نشان می دهد که دقیقا همین تئوری را در آثارشان پیاده کرده اند. آقای سروش محلاتی یکی از آنهاست. @rozaneebefarda