نسل ما تقدس‌پذیر بود. هم قداست، برایش اصالت داشت و هم اصالت، برایش قداست. برای ما بچه‌های دهه شصتی و حتی قبل‌تر از آن، معلم، مادر، پدر، شهید، مُحرم، حیا و خیلی از چیزهای دیگر مقدس بودند. این نسل اما، تقدس‌گریز است. معلم و مادر و پدر را مثل آب خوردن کنار می‌گذارد. اگر برایش دلیل منطقی نیاورند، ککش هم نمی‌گزد و مدرسه را تعطیل می‌کند. نه از رسوایی می‌ترسد و نه از بدنامی ابا دارد. ما در مواجهه‌ی با این نسل نیازمند تقدس تبلیغاتی نیستیم؛ چرا که نسل امروز با اینگونه مقدسات هم‌سو نمی‌شود، بلکه نیازمند تفهیم صحیح مقدساتیم؛ چیزی که تشنه‌ی آن است. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht