کاش یه آسایشگاه روانی بود آدم خودمعرف می‌رفت اونجا می‌گفت: ببخشید می‌شه منو چند وقت اینجا بستری کنین؟ من نیاز به آسایش دارم، نیاز به فکر نکردن به هیچ‌چیز دارم.می‌شد بری بگی: آقایِ دکتر من تو دنیایِ عاقل‌ها خودم رو پیدا نکردم، اجازه بدین چند وقت لابلای روانی‌ها وقت بگذرونم شاید خودمو پیدا کردم توی یکیشون.
کاش صبح که چشمامو باز می‌کنم ببینم بستریم کردن آسایشگاه...!
#دل_نویس