. 🌹🌹 کتاب #یادت_باشد ؛ خاطرات شهید مدافع حرم #حمید_سیاهکالی_مرادی به روایت همسر شهید ؛ قسمت صد و چهاردهم صدای اذان که بلند شد حمید همانجا داخل آشپزخانه مشغول وضو گرفتن شد ، نمی دانم چرا این حس عجیب در وجودم ریشه کرده بود که دلم می خواست همه حرکت هایش را مو به مو حفظ کنم. دوست داشتم ساعت ها وقت داشتیم ، رفتار و حرفهایش را به خاطر می سپردم ، حتی حالت چهره اش ، خطوط صورتش ، چشم های نجیب و زیبایش ، پیچ و تاب موهای پریشانش ، محاسن مرتب و شانه کرده اش ، همه چیز آن ساعت ها درست یادم مانده است. نماز خواندنش ، خنده هایش ، حتی وقتی بعد از نماز روی سجاده نشسته بودم و حمید با همه محبتش دستی روی سرم کشید و گفت : قبول باشه خانمی! بعد هم مثل همیشه مشغول ذکر گفتن شد ، کم پیش می آمد تسبیح دست بگیرد ، معمولا با بند انگشت ذکرها را می شمرد. وقتی هم که ذکر می گفت بند انگشتش را فشار می داد ، همیشه برایم عجیب بود که چرا موقع ذکر گفتن این همه انگشتش را فشار می دهد. فرصت را غنیمت شمردم و علت این کارش را پرسیدم ؛ انگشت هایش را مقابل صورتش گرفت و گفت : برای این که میخوام این انگشت ها روز قیامت یادشون باشه ، گواه باشن که من توی این دنیا با این دست ها زیاد ذکر گفتم. به شوخی گفتم : حمید بسه دیگه این همه ذکر گفتی ، دست از سر خدا بردار ، فرشته ها خسته شدند از بس برای ذکرهایی که میگی حسنه نوشتند. جواب داد : هر آدمی برای روز قیامت صندوقچه ای داره ، هر ذکری که میگی یه حوری برای خودت داخل صندوقچه میندازی که اون حوری برات استغفار میکنه و ذکر میگه. از این حرف حرصم دراومد ، لباسش رو کشیدم و گفتم : تو آخه این همه حوری می خوای چکار؟ حمید اگه بیام اون دنیا ببینم رفتی سراغ حوریا پوستت رو می کَنم! کاری می کنم که از بهشت بندازنت بیرون. حمید شیطنت گل کرد و گفت : ما مردها بهشت هم که بریم از دست شما زن ها خلاص نمی شیم ، اونجا هم آسایش نداریم. تا این را گفت ابروهایم را در هم کشیدم و با حالت قهر سرم را از سمت حمید برگرداندم ، حمید که این حال من را دید صدای خنده اش بلند شد و گفت : شوخی کردم خانوم. حمید گفت : میدونی که ناراحتی بین زن و شوهر نباید طول بکشه چون خدا ناراحت میشه ، قول میدم اونجا هم فقط تو رو انتخاب کنم ، تو که نباشی من توی بهشت هم آسایش ندارم ، بهشت میشه جهنم. سفره را که پهن کردیم حمید از روی هیجانی که داشت نتوانست چیز زیادی بخورد ، ساعت های آخر از ذوق رفتن هیجان خاصی داشت ؛ بر خلاف ذوق و شوق حمید ، من استرس داشتم ، دعا دعا می کردم و منتظر بودم گوشی حمید زنگ بخورد و بگویند فعلا سفرش کنسل شده است ، ولی خبری نبود. چون اوضاع روحی عمه و پدر حمید خوب نبود از آنجا زود بلند شدیم ، موقع خداحافظی عمه کمی گردو داد تا با کشمش داخل ساک حمید بگذارم. حمید پدر و مادرش را که تا دم در آمده بودند به آغوش کشید ، از در که بیرون آمدیم پشت سر ما آب ریختند ، کاری که من در طول این چند سال هر روز صبح موقع رفتن حمید انجام می دادم و پشت سرش آب می ریختم تا سالم برگردد. ادامه دارد.... اللهم عجل لولیک الفرج التماس دعای شهادت @serratt .