#خداحافظ_سالار روایتی از زندگی ۴۰ساله همسر گرامی سرلشکر شهید حاج حسین همدانی #قسمت : سی و یکم سارا از سرما گریه میکرد، خودمان را به محل نماز رساندیم و به نماز جماعت رسیدیم و ناگهان حسین را کنارمان دیدیم و جان به تنمان برگشت و گرم شدیم. پس از نماز چند ماشین، مثل کاروان پشت سر هم، قطار کشیدند. حسین، ابوحاتم و محافظش را به ماشین دیگری فرستاده بود. پشت فرمان نشست. سارا گردن حسین را که درد می کرد ماساژ داد و پرسید: «این همهماشین قراره کجا برن؟» حسین گفت: «فرودگاه. قراره ۴۸ نفر آزاد شده رو بدرقه کنیم.» از زینبیه دور شدیم و ماشینها از هم فاصله گرفتند که البته بی دلیل نبود. در مسیر فرودگاه، حسین مثل اولین بار که سوارمان کرد، پایش را روی گاز گذاشت. دیگر بلد شده بودیم که اینجا ناامن است و تک تیراندازها در مسیر فرودگاهدر کمین اند. رگبار تیربار سنگین که به طرفمان گرفته شد، من کمی ترسیدم و طبق معمول دخترها خندیدند و حسین تخته گاز کرد تا به فرودگاه رسیدیم. صحنهای دیدنی بود. اسرا حمام رفته بودند و لباس نو پوشیده بودند. چند گوسفند جلوی پایشان قربانی شد. تعدادی از آنها روی دست و پای حسین افتادند. 👇👇👇