روایتی از زندگی ۴۰ساله همسر گرامی سرلشکر شهید حاج حسین همدانی : ۱۲۹ یک شنبه روزی بود که از جلسه با فرماندهی کل سپاه و فرمانده نیروی قدس آمد خیلی خوشحال بود. خوشحالی را اگر با کلمات بروز نمیداد من به تجربه چهل سال زندگی با او از چهره اش میخواندم این بار ،نشاط هم از چهره اش می بارید و هم از کلماتش «حاج خانم ، طرحی رو که برای سوریه دادم ،باهاش موافقت کردن ان شاء الله فردا میرم سوریه، جا خوردم . توی چهار سال گذشته از شروع جنگ در سوریه به این رفتن های طولانی و آمدنهای کوتاه و چند روزه عادت کرده بودم. خودش آخرین بار که از سوریه آمد گفت: «حاج قاسم یکی از فرماندهان رو جایگزین من کرد وتوفیق دفاع از حرم بعد از چهار سال ازم سلب شد پرسیدم: شما هنوز یک سال و چند ماهه که اومدی یعنی دوباره به این زودی میخوای برگردی؟! پرانرژی گفت: با طرحی که برا آینده سوریه داده بودم موافقت شد. میشه خودم نَرَم؟» بق کردم و سرم را پایین انداختم سکوتم را که دید گفت اما این بار دو سه روزه برمیگردم. شنیدن این حرف از کسی که عادت نداشت برای رفتنش زمان و مدت تعیین کند متعجبم کرد انگار میخواست همه نبودنها و دیر آمدنها را جبران کند . گفت :حاج خانم به وهب و مهدی و خانم هاشون بگو بیان ببینمشون 👇👇👇👇