✍علی سوسرایی | ۱۵ ▪️ آن چهار نفر ! به جهت مجروحیت شدیدی که داشتم همیشه به حالت دراز کش خوابیده بودم و موقع انتقال به اردوگاه با یک پتو توسط دوستان سالم حمل می شدم. موقع ورود به اردوگاه، منو سوار اتوبوس کردند. من توی راهروی اتوبوس در کف اتوبوس با صورت خوابیده بودم و قادر نبودم جایی رو بجز سقف اتوبوس ببینم فقط حین عبور از شهر بغداد ساختمان چند طبقه گاهی اوقات دیده میشد تا اینکه اتوبوس ما وارد اردوگاه شد. یکی یکی اسرا رو پایین می کشیدند و من فقط صدای جیغ وداد و فریادهای یاحسین و یا زهرا و صدای برخورد ضربات کابل و چوب را می شنیدم. دستور دادند مرا هم پیاده کنند. یادم نیست آن ۴ شیر مرد چه کسانی بودند! آنها ۴طرف پتو مرا گرفتند و وارد تونل شدیم.ا ین ۴ دلاور در حین عبور، کتک زیادی خوردند و لحظه ای مرا رها نکردند. پتو بالا و پایین می شد و من از شدت درد بخود می پیچیدم و از خودم خجالت میکشیدم که فریاد بزنم. تصورش چقدر سخت هست هم مجروح حمل کنی و هم کتک بخوری و راه فرار نداشته باشی و ماموریتت را به نحوه احسن انجام بدهی. یه بار «سید جواد» سئوال کرد، موقع ورود که اسرا رو می‌زدند من شنیدم یه نفر می‌گفت: یا یوسف! منظورشان کی بود ؟ من گفتم: نشنیدم ولی احتمال میدم یا یوسف زهرا منظورشون بود شما زهراشو نشنیدی. #آزاده تکریت ۱۱ @taakrit11pw65 #علی_سوسرایی #خاطرات_آزادگان #ازادگان