↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ 🎴 الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمدٍ و آلِ مُحمدٍ و عَجِّل فرَجهم ❐ گاهی لفظی ظاهرا مثنی است و حتی اعراب مثنی را میگیرد ولی معنی جمع دارد مانند: ‌ ارجع البصر کَرَتینِ 【منظور از کرتین کرات است】 🚨 در این نوع جایز است که به جای مثنی دو اسم را به هم عطف کنیم، مثلا: " ارجعْ البصرَ کرةً و کرةً. " ⇱ گاه هم دو اسم تکرار میشوند بدون عطف، مثل: " صفاً صفاً. " : اگر جمع مذکر سالم اضافه شود به اسمی که اول آن اسم ساکن است، "واو" در حالت رفعی و یاء در حالت نصبی و جری در نُطق، حذف میشوند، مثل: ❶ ذهب عالمُو الْمدینة ❷ رایتُ عالمِی الْمدینة ❸ مررت بعالمِی الْمدینة 🔺 بعضی در این حالت اعراب را تقدیری میدانند چون معتقدند که نُطق مقدم بر کتابت است، ولی مصنف قائل به اعراب ظاهری است. ❁ همچنین اگر جمع مذکر سالم اضافه شود به یاء متکلم اعرابش فقط در حالت رفع تقدیری است، مثل: جاء صاحبِی 【 اصل صاحبِیَّ، صاحبون لی بوده که لام به خاطر تخفیف حذف میشود و نون به خاطر اضافه شدن و کلمه میشود صاحبُویَ و در این حالتِ اجتماع "واو" و "یاء"، " " قلب به یاء میشود و ادغام صورت میگیرد و در نتیجه کلمه میشود صاحِبُیَّ در این صورت حرکت ماقبل یاء تبدیل به کسره میشود به خاطر تناسب با یاء و نهایتا کلمه میشود "صاحِبِی"】 🚨 توجه: بعضی از نحویون معتقدند که صاحبِیَّ حتی در حالت رفعی نیز اعرابش ظاهری است چون واو موجود است اما تبدیل شده به یاء و اعراب را ظاهری میدانند به واو در شکل و صورت یاء خلاصه ۱۳۶_تا_۱۳۸ 🚦 @talcheslkotob