↫ بسمـ الله الرحمنـ الرحیمـــ ↬ الٰهُمَّ صَلِّ علیٰ مُحمَّدٍ و آل مُحمَّدٍ و عَجِّل فرَجَهُم. 🔹مسئله ی ۵۵،تخفیفِ إنَّ،أنَّ،کأنَّ و لٰکنَّ🔹 💥إنَّ،حذفِ نون دومش جایز است و در این صورت،اختصاصش به اسماء را از دست میدهد،یعنی هم بر جمله"اسمیه" و هم بر جمله "فعلیه" داخل میشود. #و اگر بر جمله ی اسمیه داخل شود،جایز است ابقاء معنی و عملش،همانطوری که جایز است ابقاء معنایش بدون عملش‌،مثلِ"إنْ جریراً لشاعرٌ أمویٌّ"و"إنْ جریرٌ لشاعرٌ أمویٌّ" #در صورت اهمال(عمل نکردن)،و داخل شدن بر جمله اسمیه،مراعات موارد زیر واجب است. ۱-اسمش،قبل از "اهمال" اسم ظاهر باشد،نه ضمیر. ۲-جمله بعد از او مشتمل بر"لام"باشد،تا دلالت کند بر اینکه"إنْ"نافیه نیست،و این لام را"فارقه"می نامند. #در صورتی که،قرینه ای باشد که"إنْ"نافیه نیست،ترک لام جایز است. ۳-خبر صلاحیت دخول"لام"را داشته باشد. 💥ب-در صورتی که"إنْ"بر جمله فعلیه داخل شود اهمالش واجب است،و بعد از او فعلِ ناسخ(افعال ناسخه،افعال مقاربه و ظَنَّ و اخواتها)،می آید،مثلِ"الحریةٌ عزیزةٌ و إن کانت لَأمنیةَ النفوس الکبیرة" #بعضی در صورت فوق،باز قائل به اعمالش هستند و اسمش را ضمیر شان وجمله بعد را خبرش میدانند. #شرط افعال ناسخ این است که،نافیه نباشد مثلِ"لیسَ" و اینکه منفی نباشد،مثلِ"ماکانَ،مازالَ،ما برحَ،لَنْ نبرحَ و لن افتأ" و اینکه صله ما مصدریه نباشند،مثل"مادامَ" #خلاصه صفحه ۵۴۸ تا ۵۵۰ http://eitaa.com/joinchat/2729246727C8ff5234cd0