تریبون مستضعفین
⭕️نجات عدالت 🔸«عدالت» یا «عقب ماندگی در عدالت»؟ 🔸در زمانه تبدیل عدالت به برگ «برنده انتخابات»، نجات عدالت اولویت اول ماست. لازم است به فکر کنیم و نه تنها . . 🔻احزاب و گروه های سیاسیِ متفاوت و متضات، کم و بیش به این نتیجه مشترک رسیده‌اند که ایده‌های عدالت‌خواهانه آن‌ها برای کسب قدرت در کارزار انتخاباتی پیش رو در سال ۱۴۰۰ است. . 🔻این باور باعث خواهد شد بانیان خلق و تصویب تبعیض کنونی و وضعیت موجود در زمینه توزیع درآمد، ثروت، سیاست‌های بانکی، خصوصی‌سازی، سلامت، آموزش و غیره نیز، تبدیل به منتقدان صوری این تبعیض ها بشوند. حال آن که الیت چپ و راست و احزاب این دو بلوک، اساساً برکشیده تبعیض در توزیع ثروت و به تبع آن قدرت بوده و موقعیت خود را نیز مدیون این تبعیض‌ها هستند. . 🔻طرح عدالت به مثابه ، موقعیتی کم و بیش استثنائی برای عدالت است. استثنایی به معنای بدیع و نه لزوماً خوب؛ و شاید هم بد. در این موقعیت عدالت بیش از هر زمان دیگر در معرض است و این نگرانی کمی نیست. اشرافیتی که با زبان الکن‌شان دیگر مفاهیم مهم انقلاب را به ابتذال کشیده و «ارزش‌ها»، «آزادی»، «امید» و مانند آن را به مقولاتی کلیشه‌ای و حتی مشمئز کننده‌ای برای عموم مردم تبدیل کرده‌اند، چرا نتوانند همین کار را با عدالت بکنند؟ . 🔻در این شرایط مهم ترین کنش سیاسی عدالت‌خواهانه، از تبدیل شدن به یک شعار و انتخاباتی است. به مثابه یک واقعیت و یا مهم ترین واقعیت جامعه ما از آسمان بر سرمان نازل نشده؛ بلکه محصول عملکرد، تصویب و تایید همین نیروهای رسمی و تکراریِ میدان سیاست است. برنامه‌ها، بودجه‌ها، طرح‌ها، لوایح، تصویب ها، تاییدها و سیاست‌های متعددی از همین نیروها باعث این وضعیت شده و حالا که جان جامعه را به لب رسانده، می خواهند را به مثابه مصرف کنند. باید فکری کرد. . 🔻یکی از مهم ترین راهکارهای مقابله با این وضعیت، تاکید بر بُعد غیاب و منفی مسئله است. در ایبن راهبرد باید تأکید کنیم مسئله ما است نه عدالت؛مسئله ما در عدالت است نه و عاملیت‌ها و نگرش‌های شکل‌دهنده نابرابری نمی‌توانند، راه‌حل باشند. عدالت مهم‌تر از آن است که انتخاباتی احزاب و لابی‌های رسمی میدان باشد. https://www.instagram.com/p/CLJSwq2BlGS/?igshid=ui8p0e4v6kl4 http://Eitaa.com/teribon_ir