9.36M حجم رسانه بالاست
از کلید مشاهده در ایتا استفاده کنید
لذت آزادی حالا که دستان کوچکت برف زمستان را لمس نمی‌کند، وقتی حیاطی برای بدو بدو تو و خواهرت نیست، وقتی خاکی برای لمس آنچه از آن آفریده شده ای نیست،می‌فهمم کودکیت بین چار دیواری های اجباری زندانی شده! محیط پیرامونت آنقدر کوچک شده که فضایی برای تجربه های جدید نداری، پس چرا من دایره کشف تو را کوچکتر کنم؟ دایره کشف تو باید بزرگ باشد نازنینم! آنقدر بزرگ که لمس کنی، بکاوی و تجربه کنی.. مگر اینجا خانه تو نیست؟ این برنج و آن بسته نیمه باز ماکارونی، یا آن حبوبات های داخل ظرف همه از آن تو و خانه تو هستند.. چرا مانع شوم؟ وقتی خطری در کمینت نیست، از چه نگرانم؟ برق چشمان کوچکت هنگام مشت کردن دانه های برنج دلم را می‌برد... چه از این بالاتر برآب دل یک مادر؟ مگر دنبال چه می‌گردم؟ بیا به سرزمین وسایل آشپزی من وارد شو! پر است از کشفیات جدید.. ✍️ مریم حمیدیان ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌˹@tollabolkarimeh˼‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌