🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 ✨🍂🍂 تعيين 🌸🔹🔹 از مطالب پيشين روشن شد كه تعيين امام جز از طرف خداي متعال ممكن نيست؛ زيرا صفات و شرايط ياد شده را كسي جز خداوند نمي داند. از اين رو، همان گونه كه قرآن كريم در موضوع نبوت فرموده است: (اللهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ) [۱]، در مورد امامت نيز اين قاعده استوار و پابرجاست. همان گونه كه نبوت رحمت خاص خداوند است و تعيين آن به دست خداوند است و ديگران چنين حقي ندارند (أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ) [۲] امامت نيز رحمت ويژه ي الهي است، و تقسيم و تعيين آن به دست پروردگار است. ومسأله اصلي كه باعث شده، مسلمانان به دو گروه شيعه و سني تقسيم شوند همين مسأله امامت است كه به طور مختصر توضيح داده شد. شيعه معتقد است كه پس از رحلت رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) حضرت علي (عليه السلام) و يازده فرزند معصوم او امام و جانشين رسول خدا هستند و اهل تسنن ابوبكر و عمر و عثمان و علي (عليه السلام) را به ترتيب جانشين رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) مي‌دانند. و بر اين اساس بحث ديگري پيش مي‌آيد و آن اين است كه مسلمانان معارف و احكام اسلام را از چه منابعي مي‌توانند استفاده و استخراج كنند و به عبارت ديگر مستند معارف و احكام اسلام چيست؟ شيعه و سنّي قرآن و نيز رواياتي كه با سند مطمئن از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) نقل شده باشد را دو منبع از منابع معارف و احكام مي‌دانند. و شيعه به استناد دليل‌هاي فراوان از جمله حديث ثقلين كه پيشتر ياد شد گفتار و كردارامامان دوازده گانه و به تعبير ديگر «اهل بيت و عترت رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) » را مانند قرآن و سنت رسول الله، حجت و مرجع و منبع معارف و احكام مي‌داند و معارف و احكام را از آنان مي‌گيرند و گفتار ديگران مانند اصحاب رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) را حجت نمي دانند و اختلافي كه در بخشي از معارف و احكام بين شيعه و سني است از همين مسأله نشأت گرفته است اين بحث را در آينده دنبال مي‌كنيم. ---------- 📚منابع: [۱]: انعام: ۱۲۴. [۲]: زخرف: ۳۲. ❌ فقط با ذکر به نیت امام عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫