🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 💠🔹 #غدیرخم_از_کتب_اهل_سنت 🔹💠 🌺 #پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله در #روز #غدير خم #فرمود⁉️⁉️ 🔸🔹 #قسمت_چهاردهم 🔹🔸 گواهى مى دهيم در روز غدير از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيديم كه فرمود: «ا لست اولى بالمؤمنين من انفسهم و ازواجى امّهاتهم» ؛ آيا چنان نيست كه من اوليتر به مؤمنان از خود آنها هستم و همسران من، مادران آنان هستند؟ همگى در پاسخ به عرض رسانيديم: آرى، يا رسول الله! شما اوليتر بر همه ما مى باشى. به همين دليل، رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله فرمود: «فمن كنت مولاه فعلىّ مولاه» «اللّهمّ وال من والاه و عاد من عاداه» . مؤلف گويد: اين حديث را «خطيب بغدادى» در [📚تاريخ بغداد ۱۴/ ۲۳۶] و «هيثمى» در «مجمع» نقل كرده و اضافه كرده است كه «ابو يعلى» هم به نقل آن پرداخته است و رجالش موثّق مى باشد و گفته كه «عبد الله» بن احمد هم اين روايت را نقل كرده است. «متقى» در [📚كنز العمال ۶/ ۴۰۷] آن را آورده و افزوده است كه «ابو يعلى» و «ابن جرير» و «سعيد بن منصور» به نقل آن توجه داشته اند و «ابن اثير جزرى» هم در [📚اسد الغابة ۴/ ۲۸] آن را آورده است. و «طحاوى» هم در [📚مشكل الاثار ۲/ ۳۰۸] نقل كرده است. (۱) [📚همان كتاب ۱/ ۸۸] به سند خود، از «زياد بن ابى زياد» روايت كرده است كه از على بن ابيطالب عليه السّلام شنيدم مردم را سوگند مى داد كه اگر يك مسلمان در روز غدير خم مطلبى از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيده است، گواهى خويش را اعلام نمايد. در اين هنگام، دوازده تن بدرى از جاى برخاستند و گواهى خويش را اعلام نمودند. مؤلف گويد: اين حديث را «محب طبرى» در [📚الرياض النضره ۲/ ۱۷۰] و «هيثمى» در [📚مجمع ۹/ ۱۰۶] نقل كرده و افزوده است كه «احمد حنبل» آن را روايت كرده و رجال آن از ثقات به شمار مى آيند. (۲) [📚همان كتاب ۱/ ۸۴] به سند خود، از «زاذان بن عمر» روايت كرده است كه گفت: در رحبه در حالى كه حضرت على عليه السّلام مردم را سوگند مى داد فرمود: هر كسى كه در روز غدير خم پيغمبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله را مشاهده كرد كه ولايت مرا تثبيت فرمود، شهادت خود را اعلام نمايد. در اين هنگام، سيزده تن از جاى برخاستند و گواهى دادند كه ما از رسول خدا صلّى اللّه عليه و آله شنيديم مى فرمود:....... #ادامه_دارد ~~~~~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ .کانال نشر فضائل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌷بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌷 #راه_روشنایی : #دوری از #دشمنان اهل #بیت علیهم السلام موضوع: #تولی_و_تبری #قسمت_چهاردهم #همراه با اهل #بیت علیهم السلام🍃🍂🌸 کجا ایستاده‌ام و به سخن تو گوش می‌دهم؟ سال ۳۶ هجری است و من در شهر بصره هستم. چند ماه پیش مردم با علی علیه السلام بیعت کردند و او را به عنوان خلیفه برگزیدند. طلحه و زبیر هم با آن حضرت بیعت کردند، امّا وقتی علی علیه السلام با بی عدالتی‌ها به مبارزه پرداخت، آن دو نفر که شیفته دنیا و ریاست بودند، ناراضی شدند و با علی علیه السلام دشمنی کردند. آنان به مکّه سفر کردند، عائشه (همسر پیامبر) قبلاً به مکّه رفته بود، این سه نفر با هم پیمان بستند و مردم را برای جنگ با علی علیه السلام شوراندند و جنگ «جَمَل» را راه انداختند. آنان به شهر بصره رفتند و در آنجا شورشی بزرگ بر پا کردند و گروهی از شیعیان را کشتند و آتش فتنه ای بزرگ را روشن نمودند. اینجا بود که علی علیه السلامدرباره آنان برای یارانش سخن گفت و آن دو نفر را لعن نمود و دستور داد تا یارانش برای مقابله با آنان آماده شوند. وقتی به طلحه و زبیر خبر رسید که علی علیه السلام آنان را لعن می‌کند، پیامی را برای آن حضرت فرستادند، پیام آنان این بود: «یا علی! ما تو را شجاع ترین مرد عرب می‌دانستیم، چرا لعن کردن ما را جزئی از دین خود قرار دادی؟ آیا فکر می‌کنی که با لعن کردن ما می‌توانی ما را شکست بدهی؟ ». وقتی پیام آنان به علی علیه السلام رسید، آن حضرت در جواب چنین فرمود: «شما گفتید که مرا شجاع ترین مرد عرب می‌دانستید و اعتراض کردید که چرا شما را لعن کرده ام، بدانید در هر موقعیت باید کاری را انجام داد. من شما را لعن می‌کنم امّا زمانی که جنگ آغاز شود، چنان دست به شمشیر می‌برم که ترس، همه وجود شما را فرا بگیرد، در آن لحظه خدا مرا یاری خواهد نمود». [۱] آری، طلحه و زبیر خیال می‌کردند که لعن کردن، کارِ شجاعان نیست، امّا علی علیه السلام با این سخن حقیقت را آشکار کردند، همه میدان‌های نبرد، مثل هم نیستند، در هر موقعیت باید به گونه ای رفتار کرد، هنگام جنگ، باید سلاح در دست گرفت و با باطل روبرو شد، امّا وقتی جنگ آغاز نشده است با لعن باید راه حقّ را از راه باطل جدا کرد، زمانی که باطل، همه توان خود را برای فریب دادن مردم به کار می‌برد و تلاش می‌کند تا حقّ را بپوشاند، لعن دشمنان است که می‌تواند راه را روشن کند و مانع فریب خوردن مردم شود. * * * مناسب می‌بینم در اینجا مطلبی را بیان کنم: بعضی از افراد چنین می‌گویند: «سنّی‌ها دست بسته نماز می‌خوانند، وقتی ما همانند آنان نماز نمی خوانیم با این کار، مخالفت خود را با سنّی‌ها نشان داده ایم، اگر ما بر اساس دستورات اهل بیت علیهم السلام زندگی کنیم، دیگر کافی است و لعن دشمنان لازم نیست، زیرا ما با عمل به دستورات اهل بیت علیهم السلام به صورت عملی با دشمنان، مخالفت می‌کنیم». ولی من می‌دانم این سخن، نادرست است، اگر من به سخن مولایم علی علیه السلامگوش فرا بدهم، وظیفه خود را به خوبی می‌فهمم، حضرت علی علیه السلام فرمود: «در هر موقعیت باید کاری را انجام داد»، این که نمازم را همانند سنّی‌ها نخوانم، این که من عزاداری کنم، هرگز جای بیزاری از دشمنان را نمی گیرد. من نباید بیزاری از دشمنان اهل بیت علیهم السلام را از یاد ببرم چرا که امام رضا علیه السلام فرمود: «کمال دین در ولایت ما اهل بیت علیهم السلام و بیزاری از دشمنان ماست». ---------- 📚منابع: [۱]: . فقد کنا نری أنک أشجع فرسان العرب أتتخذ اللعن لنا دینا وتری أن ذلک یکسرنا عنک،... وأما قولکما: إنی أشجع فرسان العرب وهربکما من لعنی ودعائی فإن لکل موقف عملا: الکافی ج ۱ ص ۳۴۵، بحار الانوار ج ۳۲ ص ۱۳۰. ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ~~~~⚜🔸💠🔸⚜~~~~~~~~ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #شيعه_و_پاسخ_به_چند_پرسش✨🍂🍂 #قسمت_چهاردهم #راه تعيين #امام 🌸🔹🔹 از مطالب پيشين روشن شد كه تعيين امام جز از طرف خداي متعال ممكن نيست؛ زيرا صفات و شرايط ياد شده را كسي جز خداوند نمي داند. از اين رو، همان گونه كه قرآن كريم در موضوع نبوت فرموده است: (اللهُ أَعْلَمُ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ) [۱]، در مورد امامت نيز اين قاعده استوار و پابرجاست. همان گونه كه نبوت رحمت خاص خداوند است و تعيين آن به دست خداوند است و ديگران چنين حقي ندارند (أَ هُمْ يَقْسِمُونَ رَحْمَتَ رَبِّكَ) [۲] امامت نيز رحمت ويژه ي الهي است، و تقسيم و تعيين آن به دست پروردگار است. ومسأله اصلي كه باعث شده، مسلمانان به دو گروه شيعه و سني تقسيم شوند همين مسأله امامت است كه به طور مختصر توضيح داده شد. شيعه معتقد است كه پس از رحلت رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) حضرت علي (عليه السلام) و يازده فرزند معصوم او امام و جانشين رسول خدا هستند و اهل تسنن ابوبكر و عمر و عثمان و علي (عليه السلام) را به ترتيب جانشين رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) مي‌دانند. و بر اين اساس بحث ديگري پيش مي‌آيد و آن اين است كه مسلمانان معارف و احكام اسلام را از چه منابعي مي‌توانند استفاده و استخراج كنند و به عبارت ديگر مستند معارف و احكام اسلام چيست؟ شيعه و سنّي قرآن و نيز رواياتي كه با سند مطمئن از رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) نقل شده باشد را دو منبع از منابع معارف و احكام مي‌دانند. و شيعه به استناد دليل‌هاي فراوان از جمله حديث ثقلين كه پيشتر ياد شد گفتار و كردارامامان دوازده گانه و به تعبير ديگر «اهل بيت و عترت رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) » را مانند قرآن و سنت رسول الله، حجت و مرجع و منبع معارف و احكام مي‌داند و معارف و احكام را از آنان مي‌گيرند و گفتار ديگران مانند اصحاب رسول خدا (صلي الله عليه وآله وسلم) را حجت نمي دانند و اختلافي كه در بخشي از معارف و احكام بين شيعه و سني است از همين مسأله نشأت گرفته است اين بحث را در آينده دنبال مي‌كنيم. ---------- 📚منابع: [۱]: انعام: ۱۲۴. [۲]: زخرف: ۳۲. ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 🔹⚡️🔸⚡️🔹 💫 @ya_amiralmomenin110 💫

🌹بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحیم🌹 #فضایل_و_صفات_شیعیان_و_دوستان_ائمه_اطهار_علیهم‌_السلام 🌸🍂🍂 #قسمت_چهاردهم #طينت و سرشت #شیعه 🍃🌺 الْحَجِّ وَ الْجِهَادِ وَ أَبْوَابِ الْبِرِّ فَهُوَ مِن طِينَةِ المُؤْمِنِ وَ سِنْخِهِ الَّذِي قَدْ مُزِجَ فِيهِ لان مِن سِنْخِ الْمُؤْمِنِ وعُنْصُرِهِ وَطِينَتِهِ اِكْتِسَابُ اَلْحَسَنَاتِ وَ اسْتِعْمالِ الْخَيْرِ وَ اِجْتِنَابِ المئآثم فَإِذَا عُرِضَتْ هَذِهِ اَلْأَعْمَالُ كُلُّهَا عَلَى اَللَّهِ عَزَّ وَجَلٌ قَالَ: أَنَا عَدْلٌ لاَ أَجُورُ وَ مُنصِفٌ لا أَظلِمُ وَحُكَمٌ لا أَحيفُ ولا أَمِيلُ ولا أَشْطِطُ الْحَقُوا الْأَعْمَالَ السَّيِّئَةَ الَّتِي اجْتَرَحَهَا الْمُؤْمِنُ وَطِينَتَهُ رُدُّوهَا كُلَّهَا إِلَى أَصْلِهَا فَإِنِّي أَنَا اَللَّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ أَنَا عَالِمُ السّرِّوَأخفى وَ أَنَا اَلْمُطَّلِعُ عَلَى قُلُوبِ عِبَادِي لاَ اِحْيَفُ وَ لاَ اظلم وَ لاَ أُلْزِمُ أَحَداً إِلاَّ مَا عَرَفْتُهُ مِنْهُ قَبْلَ أَنْ اخلُقَه. ثم قال الباقر عَلَیهِ السَّلام: يَا إِبْرَاهِيمُ إِقْرَأْ هَذِهِ اَلْآيَةَ قُلْتُ: يابن رَسُولُ اَللَّهِ أَيَّةَ آيَةٍ؟ قَالَ: قَوْلُهُ تَعَالَى: «قالَ مَعاذَ اللَّهِ أَنْ نَأْخُذَ إِلَّا مَنْ وَجَدْنا مَتاعَنا عِنْدَهُ إِنَّا إِذاً لَظالِمُونَ» [۱] هُوَ فِي اَلظَّاهِرِ مَا تَفْهَمُونَهُ وَ هُوَ وَاللَّهِ فِي اَلْبَاطِنِ هَذَا بِعَيْنِهِ، يَا إِبْرَاهِيمُ إِنَّ لِلْقُرْآنِ ظَاهِراً وَ باطِناً وَ مُحْكَماً وَ مُتَشَابِهاً وَ نَاسِخاً وَ مَنْسُوخاً. ثُمَّ قَالَ: أَخْبِرْنِي يَا ابْرَاهِيمُ عَنِ الشَّمْسِ اِذَا طَلَعَتْ وَبَدا شُعَاعُهَا فِي اَلْبُلْدَانِ أهُوْ بَائِنٌ مِنَ الْقُرْصِ؟ قُلْتُ: فِي حَالِ طُلُوعِهِ بائِنٌ قَالَ: أَليسَ إِذَا غَابَتِ اَلشَّمْسُ اِتَّصَلَ ذَلِكَ اَلشُّعَاعُ بِالْقُرْصِ حَتَّى يَعُودَ إِلَيْهِ؟ قُلْتُ: نَعَمْ قَالَ: كَذلِكَ يَعُودُ كُلُّ شَيْءٍ إلى سِنْخِهِ و جَوْهَرِهِ وأصلِهِ فَإذا كانَ يَومُ الْقِيَامَةِ نَزَعَ اللَّهُ عزَّوجل سِنْخَ النَّاصِبِ وَطينَتَهُ مَعَ أَثْقالِهِ وأَوْزارِهِ مِنَ المُؤْمِنِ فَيُلحِقُها كُلَّها بِالنَّاصِبِ، وَ ينزعُ سِنْخَ اَلْمُؤْمِنِ وَ طِينَتَهُ مَعَ حَسَنَاتِهِ وَ أَبْوَابِ بِرِّهِ وَ اِجْتِهَادِهِ مِنْ سبب آب اوّل و آب دوّم اختلاط ایجاد کرد و سپس آن را مانند مالیدن پوست به هم مالید، سپس مشتی از آن را برداشت و فرمود: عاقبت این به سوی بهشت است و باکی ندارم و مشت دیگر از آن گل (خبيث) برداشت و فرمود: عاقبت این بسوی آتش است و باکی ندارم، سپس آن دو را مخلوط کرد پس از سنخ و طینت مؤمن بر سنخ و طینت کافر و از سنخ و طینت کافر بر سنخ و طینت مؤمن واقع شد. (یعنی طینت و سنخ مؤمن و کافر را با هم مخلوط نمود) پس آنچه که مانند زنا، لواط، ترک نماز، ترک روزه و حج، جهاد، خیانت و گناهان کبیره از شیعیان ما دیده ای از گل ناصبی و سرشت اوست که مخلوط با گل شیعه شده است چرا که ارتکاب گناهان و کارهای زشت از جنس ناصبی و سرشت و گل اوست و آنچه را که از ناصبی و مراقبتش بر نماز و روزه و زكات و حج و جهاد و کارهای نیک دیده ای به جهت جنس گل مومن است که در او ممزوج شده است. چرا که اکتساب کارهای نیک و انجام کارهای خیر و دوری از گناهان از جنس مؤمن و سرشت و گل اوست. پس هنگامی که در قیامت همه ی این اعمال بر خداوند عزوجل عرضه می‌گردد می‌فرماید: من عين عدل هستم و ستم نمی کنم، من منصفم و ظلم نمی کنم، من حاکمی هستم که حیف و میل نمی کنم پس امر فرماید که: تمام کارهای زشتی که از مؤمن سر زده است را به اصل آن (غیرشیعه) باز گردانید. همانا من خدائی هستم که هیچ معبودی جز من نیست من دانای اسرار و نهان هستم و من بر قلوب بندگانم مطلعم، ظلم و جور نمی کنم و به کسی چیزی را ملحق نمی کنم مگر همان چیزی را که قبل از آفرینشش از او می‌شناسم. سپس امام باقر عَلَیهِ السَّلام فرمودند: ای ابراهیم این آیه را بخوان، گفتم کدام آیه را ای پسر رسول خدا؟ امام فرمودند: این سخن خداوند متعال که «گفت پناه می‌بریم به خدا وند از اینکه مؤاخذه کنیم مگر کسی را که کالای خود را نزد او یافتیم که در این صورت ما ظالميم» ظاهر آیه همان چیزی است که می‌فهمید (درباره ی داستان یوسف) و قسم به خداوند باطن آیه همین موضوع است، ای ابراهیم همانا قرآن ظاهر و باطنی دارد و محکم و متشابه و ناسخ و منسوخی دارد. سپس فرمودند: ای ابراهیم به من بگو آنگاه که خورشید طلوع می‌کند و نور تشعشعات خود را در بلاد و سرزمین‌های گوناگون آشکار می‌کند، آیا آن نور از قرص خورشید جدا است؟ گفتم: در حالت طلوعش جدا است، فرمودند: ..... #ادامه_دارد ---------- [۱]📚: یوسف / ۷۹ ❌ #کپی فقط با ذکر #صلوات به نیت #فرج امام #زمان عج ❌ ⚜🔸💠🔸⚜ کانال نشر فضایل امیر المؤمنین علی علیه السلام 💫 @ya_amiralmomenin110 💫